12 Dev Adam’ı, çocukları çok kutlamak lazım. Tanjevic’i çok kutlamak lazım. Aslında bizim ‘15 Dev Adamımız’ var… 13. Tanjevic, 14. Hidayet, Kerem gibi oyuncuları yetiştiren altyapı hocası Leyla Çalışkan ve 15. gözden kaçan bir hoca… Rolando Blackman… Bu adam NBA’de yıllarca oynadı. New York’ta büyümüş, aslında Panama kökenli. NBA’de oynadığı dönemde kendi takımının sayı kralı olmuş. Nowitski yıllar sonra onun rekorunu kırabildi. NBA’de 4 kez All-Star’da oynadı. Daha sonra Alman Milli Takımı’nı geçici bir süre çalıştırdı ve Dünya 3.’sü oldu. İtalya’da Tanjevic’le yolları kesiştiği için Tanjevic’in ricasıyla bir kaç aylığına Türkiye’ye geldi. Özellikle şut konusunda uzman olduğu için, bizim çocukların da en temel problemi bu olduğu için, sanırım bize büyük katkı verdi. Herhalde finalde Amerika’ya yenildiğimiz için üzülen tek Amerikalı da O’dur. O’nun da hakkını teslim etmek lazım. O’nu Türkiye’ye getiren Tanjevic ve federasyona teşekkür etmek lazım.
12 Dev Adam’ın 8’i Efes Pilsen kökenli… Efes Pilsen, Koraç Kupası’nı kazanarak tarihimizde ilk kez Avrupa’dan kupa getiren kulüp.. Ve bu kulübü biz bugün kanun zoruyla, gençlere zararlı diye kapatmaya çalışıyoruz. Bence Dünya Kupası’nda final oynamamız ve ikinci olmamız ne kadar büyük bir gurursa, bu da o kadar büyük bir ayıp… Basketbolcularımıza çıkarıp 28 milyon Euro verdiler, bence analarının ak sütü gibi helal, kimsenin de bunda gözü yok. Ama bu başarıları elde edebilmemiz için; Efes Pilsen bugüne kadar bunun 100 katını harcamıştır belki de, hem de karşılık beklemeden. Ve bizim onlara vermeye çalıştığımız karşılık; kulübü kapatmak! Bu bence Türkiye’nin bu şampiyonaya damga vuran en büyük ayıbıdır.
Bogdan Tanjevic'in heykeli dikilmeli
Bir salon ismi de olabilir, bir başka şey de… Türkiye’de Tanjeviç’in bir şekilde sonsuza dek yaşatılması gerekir. Tanjeviç’le konuştum. Beni çok etkileyen bir şey söyledi. Bu spor dışında bir konu… Tanjeviç, Karadağlı.. Ve ülkesini kaybetmiş bir adam. Bir iç savaş neticesinde ülkesi paramparça oldu. Çeşitli devletler çıktı. Ama bugün Tanjeviç hâlâ “Ben Yugoslavım” diyor. Çünkü komşularının, arkadaşlarının, milletinin birbirini boğazlamasını ve bunun neticesinde siyasi bir takım sebepler yüzünden ülkesinin paramparça olmasını içine sindirememiş. “Ben ülkesini kaybetmiş bir insanım” diyor ve Türkiye’yi işte bu yüzden çok önemsiyor. Türk milletinin bayrağına ve toprak bütünlüğüne olan hassasiyetini çok önemsiyor. Kendi milletinin ulusal marşı çalıyormuş gibi bizim İstiklal Marşımız’ı dinliyor. Yani Tanjeviç özelinde, basketbolun dışında; vatan, millet, ulus bilinci açısından da bence Türkiye’ye çok önemli dersler veren bir adam. Dediğim gibi; sonsuza dek isminin bir yerde yaşatılmasını bence çoktan hak etti.
