Portland, Golden State'in İzinden Gidebilir Mi? / TOGAN KARATAŞ

Süper takımların var olduğu dönemde, Damian Lillard ve CJ McCollum’lu Portland konferans yarı finallerini hiç geçemedi. 2012’de Golden State Warriors da benzer bir açmaz durumundaydı ama takımı dönüştürecek takastan kaçınmamıştı. Acaba Portland da bu sezon böyle bir takasa ihtiyaç duyuyor mu?

Öncelikle medyanın klasik bir şekilde günah keçisi olarak ilan ettiği bir gerçekliği belirtelim: Damian Lillard ve CJ McCollum fiziksel ve savunma bilgisi eksiklikleri nedeniyle iyi bir guard ikilisi (backcourt) olamaz. İki oyuncu da şu anda birer yıldız ama birlikte oynadıkları süre boyunca Batı Finali’ne hiç yükselemediler.

Bu iki guard tarafından sürüklenen Portland Trail Blazers bir döngü haline gelen playoff çöküşlerine yeni bir mağlubiyet daha ekledi. 2018’den önceki iki playoff’ta da ligin ezici gücü Golden State Warriors’a kaybetmişlerdi. Ama bu sezon sefilleri oynadıkları New Orleans Pelicans serisinde sahadan silinerek elendiler.

Bunun üzerine muhabirler Lillard ve McCollum’un birlikte oynamasının yarattığı sorunları yeniden dillendirmeye başladı. Fakat bu hikaye yine bilindik şekilde ele alındı. Oysa Bay Area’da (San Francisco Körfez) da birkaç yıl önce benzer bir sorun vardı ve bu sorun çok farklı şekilde yönetildi.

Warriors, bir guard ikilisi oluşturmak için kadroda bulunan Monta Ellis’in yanına Stephen Curry’yi draft etmişti. Tüm takım da sonraki iki buçuk sezon boyunca bu ikilinin verimli olması için çabalamıştı.

Hücumda bu ikili rakipleri için kabus gibiydi. Ellis, ayaklarını iyi kullanan bir penetreci olarak 0-3 feet arasındaki atışlarda (çember civarı) %62 ve üstü başarıya ulaşırken, Curry de NBA’deki ilk üç senesinde top hakimiyeti ve üçlük tehdidi olan bir oyuncu olarak yayda minimum %43’lük bir seviyede şut atıyordu.

Ancak bu ikili birlikte iyi iş çıkaramadı. Skor öncelikli bir guard olan Ellis, maçlarda yayda boşta top bekleyen Curry ile topu paylaşmayı tercih etmedi. Ellis’in bu bencilliği nedeniyle, Warriors Ellis sahadayken, Curry’nin sahada olduğu dakikalardan daha etkisiz oynuyordu. Bunun yanında, birlikte geçirdikleri iki buçuk sezon boyunca Curry’nin hücum verimliliği Ellis’ten en azından 2 puan daha yukarıdaydı.

Lillard ve McCollum da bu sezon Portland’ın üstün hücum performansında büyük pay sahibiydi. Bu ikili birbirini iyi bir şekilde besleyerek skoru sürükledi. Nitekim Lillard’ın paslarının %22,7’si McCollum’a olurken, yine McCollum’un paslarının %23’ü Lillard’aydı.

McCollum 2015’te takıma katıldıktan sonra yani bu ikilinin takımın ilk beşinde birlikte yer almaya başlamasının ardından iki oyuncu da maç başına 20 sayı ortalamasının üzerine çıkmayı başardı. Ellis ve Curry de benzer süre birlikte oynamıştı ama bu kadar yüksek skor ortalamaları ve hücum katkısı yakalayamamıştı. 

Bu iki örnekteki guardların birlikte oynaması durumu, savunmada da benzer sonuçlara neden oldu. Bu dört guardın hiçbiri 1.95’in üzerinde değil ve fiziki dezavantajın yarattığı sorunu ortadan kaldıracak yıldız birer savunmacı da değil.

Golden State’in savunma verimliliği, Ellis ve Curry birlikte oynarken 106 ve 110 arasında dalgalandı ve böylece ligde en kötü savunma performansı sergileyen 10-15 takım arasında yer aldılar. Hücum mantalitesi ağır basan bu guardlar, hücumda üretken olmak için savunmayı genelde boşladılar. Takım arkadaşları da bu açığı kapatmak için yeterli seviyede değildi.

Benzer şekilde Blazers’in savunma verimliliği, McCollum’un 2015’teki gelişinden sonra düşüşe geçti. Takımın kolektif savunması o dönemden bugüne gelişmiş olsa da Lillard ve McCollum hala perde geçişlerinde sorun yaşıyor. Bu iki guardın perde etrafındaki penetrecilere karşı savunma görevini yerine getirememesi, Jusuf Nurkic’in ligde 0 (çember) – 6 feet arasında en fazla şut karşılayan sekizinci oyuncu olmasına neden oldu.

Bununla beraber, Portland’ın Lillard-McCollum’lu kadrosu, Golden State’in Ellis-Curry’li kadrosuna göre totalde daha başarılı oldu.

McCollum’un takıma eklenmesi ve  şutör guard olarak oynamaya başlamasından itibaren Portland playoff’ları hiç kaçırmadı. Toplamda 134 galibiyet 112 mağlubiyet aldılar. Hücum verimlilikleri 109,4 olurken, savunma verimlilikleri 108,4 olarak gerçekleşti.

Warriors Curry ve Ellis’in birlikte oynadığı ilk iki sezonda playoff’lara kalamamıştı. Bu ikilinin olduğu dönemde hücum verimlilikleri 108,2 iken savunma verimlilikleri 111,2’ydi. Ellis 2012’de Milwaukee’ye takaslandığında Warriors 18 galibiyet 21 mağlubiyet ile yine playoff’u kaçırma noktasına gelmişti.

2012/13 sezonunda Golden State, Ellis’in olmadığı ilk tam sezonunu oynadı ve Curry’nin liderlik yaptığı takım 47-35 ile playofflara kalarak  Batı yarı finali oynamayı başardı. Bu sonuç, Curry ve Ellis’in birlikte oynadığı döneme göre 10 maç daha fazla kazanıldığı anlamına geliyordu. Warriors o dönemden beri playoff kaçırmıyor ve son dört sezonda üç kez şampiyon oldu.

Ellis ise Curry ile birlikte oynadığı dönemdeki seviyesini dahi koruyamadı. Curry 2009 draftında yedinci sıradan seçildiğinde Ellis medya gününde “İki tane kısa guardı yan yana koyup, onların 1 ve 2 oynamasını isteyemezsiniz. Bunu yapamazsınız.” demişti.

Ellis, takımdan ayrıldıktan sonra epey süre geçmişken, 2016’da bu guard ikilisinin başarılı olacağına inanmadığını tekrarladı: “Söylediklerim doğruydu. Eğer ben ve o (Curry) hala birlikte oynasaydık, iki kısa guard olarak bizim için başarılar kazanmak çok zor olurdu.”

McCollum’un Portland süreci ise farklı bir şekilde başladı. McCollum Lehigh Üniversitesi’nde oynarken son sınıfta Lillard ile sözlü ve yazılı iletişim kuruyordu. Yine draft gecesi de Portland McCollum’u seçmeden önce, Lillard ona bir çift göz içeren emojili bir mesaj göndermişti.

Lillard, 2013’te Neil Olshey’in McCollum’u draft etmeyi planladığını bilmiyordu. Ama 2013/14 sezonundaki iyi maçlardan sonra Lillard McCollum’a “Bana güven, burada gelecek 8-12 yıl boyunca birlikte olacağız.” demişti.

İki oyuncu arasındaki bu bağ, Portland’ın bu şekilde şampiyonluğa ulaşamayacağı fikrinden uzak olmalarını sağladı. Ellis Curry’ye bir şans dahi vermezken, Lillard ve McCollum hala birlikte bir şampiyonluk alabileceklerini düşünüyor.

McCollum, kendi “Pull Up” podcastinde, Kevin Durant ve DeMarcus Cousins’ın Golden State ile sözleşme imzalamasından bahsetti. Durant, Blazers’ın bu haliyle şampiyonluk kazanmasının imkansız olduğunu belirtmişken, McCollum ona şöyle yanıt verdi: “Kardeşim, bizim bir takımımız ve yeteneklerimiz var. Hiçbir şey imkansız değil, bir şampiyonluk kazanabiliriz.”

Curry draft edildikten sonra dahi takımda kalmak isteyen Ellis, takımının başarısızlığını kabul etmişti. İki kısa guardın birlikte yer alamayacağını açıkladığı medya gününde “Ben bir Warrior’um, kontratımı yenileyene kadar Golden State Warriors oyuncusuyum.” demişti. Nedeni sorulduğunda ise “Burayı seviyorum.” demişti.

Ancak o dönemki Golden State genel menajeri Larry Riley, Curry yerine Ellis’i takaslamayı düşündü. Ellis, tek yönlü oyun biçimi ve parke dışında takım kimyasını bozan konulara özne olması nedeniyle, ciddi bir takas değeri olan oyuncu değildi. Bu nedenle Riley de bazı potansiyel müşteriler için Curry’yi de öne sürmüştü.

SiriusXM NBA Radio’suna verdiği röportajda Riley şöyle demişti: “Bir takas ihtimalini güçlendirmenin tek yolu, müşterilerin Steph Curry hakkında hesaplara girmesini sağlamaktı. Bu balık tutmak gibiydi, bir yem fırlatırsınız ve beklersiniz. Böylece bazı şeyler oluşabilir. Aslında tüm süreç boyunca anlaşmayı Monta üzerine çekmeye çalıştım.” Riley’in hiçbir koşulda Curry’yi takaslaması söz konusu değildi.

Sonuçta Warriors Monta Ellis, Ekpe Udoh ve Kwame Brown’u Milwaukee Bucks’a yollayıp, karşılığında Andrew Bogut ve Stephen Jackson’u aldı. Bu hamle kadronun pivot pozisyonunu boşaltırken, takımın bir sonraki dönemde Curry ve Klay Thompson ikilisi ile yeni bir döneme girmesine de zemin hazırladı.

Ellis’in gidişi ile bu yeni guard ikilisi hızlıca gelişim gösterdi. 2012/13’te Curry-Thompson ikilisinin olduğu Warriors 47 maç kazandı. Bu ikili maç başına toplamda 6 üçlük isabetine ulaşırken 39,5 sayı üretmeyi de başardı. İki oyuncu da Ellis’in iki buçuk sezonda hiçbir zaman yapamadığını yapıp takımın genel hücum verimliliğinden daha üst seviyeye çıkmayı başarmıştı.

Ancak Warriors taraftarları Riley’in bu takas kararından memnun değildi. Taraftarlar takasın resmileşmesinden bir hafta sonra Chris Mullin’in formasının emekli edileceği Minnesota Timberwolves maçının devre arasında 13 yıllık Golden State kariyeri nedeniyle onu alkışlamak yerine genel menajer Riley’i bu takas nedeniyle protesto etmeyi tercih etmişti.

Bir ay sonra da takımın yeni sahibi Joe Lacob, Riley’i genel menajerlikten aldı ve oyuncu izleme departmanının başına getirdi. Onun yerine de şimdiki genel menajer Bob Myers geldi.

Portland’da pek sevilmeyen bir karakter olmasına rağmen Neil Olshey, McCollum’u takaslarsa muhtemelen bu kadar ağır bir tepkiyle karşılaşmaz. Twitter’da yaptığım ankete göre oy verenlerin %72’si takımın McCollum’u iyi bir teklif karşılığında takaslamasının olumlu olacağını düşünüyor.

Ellis’ten farklı olarak, dinamik skorer McCollum’un ciddi bir takas değeri bulunuyor. Bu nedenle takım iyi bir paketle ona karşı iyi bir oyuncuyu kadroya ekleyebilir. Bazı takımların sezon boyunca Olshey ile iletişime geçip McCollum üzerinden ses getiren bir takas peşinde koştuğu da biliniyor.

Ancak Blazers’ın geçen sene Batı’yı üçüncü bitirmesiyle bütün takas senaryoları ortadan kayboldu. Fakat bu durum Portland’ın masadan kalktığı anlamına gelmiyor. Gelecek sezona kötü başlanması durumunda, Şubat ayında takas senaryoları yeniden gündeme gelebilir. Nitekim 2018 başında Sporting News’e konuşan bir genel menajer şöyle dedi: “Portland bu iki oyuncuya çok fazla yatırım yaptı. Eğer ilerleme kaydedemezlerse takas teklifleri arayacaklar.”

McCollum’a karşı ancak onun seviyesinde veya ondan daha değerli bir parça almak, duygusallıktan uzak bir şekilde Blazers taraftarlarını mutlu edecektir. Golden State taraftarlarının Ellis takasıyla gelen ve sakatlık problemi yaşayan Bogut ve emekliliği yaklaşan Jackson’un takıma katılması sonucu gösterdikleri tepkinin nedeni buydu.

Ellis takasının Portland için karşılığı; McCollum, Zach Collins ve Meyers; Leonard için Kevin Love ve Kyle Korver’ı almak gibi bir şey olurdu. Rotasyona giremeyen oyuncuların birinden kurtulurlardı ancak, Love gibi ihtiyaç duyulan bölge için çok iyi olmasına rağmen sürekli sakatlanan ve kariyerinin sonuna gelen Korver’a karşı genç pivotları ve yıldız guardları da elden çıkmış olurdu.

McCollum’un takas değeri bundan çok daha fazlası. Bu nedenle takımı baştan inşa etmek yerine takımı başka bir istikamete yönlendirecek bir takas mümkün olabilir. Golden State ise başka bir yol izlemişti. Ellis’in gidişi sonrası, takımın kalanı onun verimsiz hücumsal üretimini karşılayabilecek seviyedeydi.

O zaman Portland nasıl bir takas yapmalı ki Golden State’in gittiği gibi bir yola koyulabilsin?

Riley ve Myers’ın Golden State’te yaptığını taklit etmek için Olshey, takımın hangi pozisyonları için oyuncu draft edeceğini veya iç kaynaklarla takımı nasıl geliştireceğini netleştirmeli ve bu şekilde takımın neye ihtiyacı olduğunu belirleyip bir takas kovalamalı.

Portland kadrosunda Anfernee Simons, Gary Trent Jr., Seth Curry, Nik Stauskas, and Wade Baldwin IV gibi birçok genç guard var. Seth Curry, McCollum’un ilk beşteki rolünü alabilecek yetenekte ama o da fiziksel açıdan savunmada benzer problemler yaratacaktır. Yani Warriors’un Klay ile yaptığı gibi Portland da fiziksel açıdan daha iyi durumda olan yapılı Trent Jr.’a, özellikle müdafaayı toparlaması için, güvenerek Lillard’ın yanına onu monte etmeyi deneyebilir.

Nurkic ile dört yıllık kontrat imzalanması ve Zach Collins’in umut vaadetmesiyle birlikte Portland’ın takas parçası olarak bir pivota ihtiyacı yok. Bu durum Portland’ın üç sayı tehdidi olan savunmacı kanatlara (3&D) yönelmesi gerektiğini ortaya koyuyor. Zira Al-Farouq Aminu ve Maurice Harkless bu anlamda, yıldız oyuncusunun en iyi dönemini yaşamasını başarıya çevirmeye çalışan bir takıma, playoff yarışında üst seviyede katkı verecek oyuncular değiller.

Bu çerçevede Portland ve taraftarlar için McCollum takasındaki en uygun namzet, kanat sorununu çözecek Khris Middleton gibi görünüyor.

Hayali takas şöyle:

Milwaukee Bucks’ın aldıkları: CJ McCollum, Caleb Swanigan.

Portland Trail Blazers’ın aldıkları: Khris Middleton, Tony Snell.

McCollum bir yay (perimetre) oyuncusu olarak Bucks’a istediği skor üretimini verirken,  Antetokounmpo için de alan açılmasını sağlayacaktır. 2015’te takımda ilk beşe giren McCollum maç başına 5,5 üçlük denerken bu şutlarda %39 ve üzerinde isabet oranıyla oynuyor. Middleton ise maç başına 4 civarı üçlük denerken hiçbir zaman McCollum’dan daha yüzdeli oynamayı başaramadı.

Swanigan, 100 pozisyon başına sadece 40,8 ribaund alan ve bu alanda lig sonuncusu olan Milwaukee’nin ribaund probleminin çözülmesine yardımcı olacaktır. John Henson ve Thon Maker’ın yanında farklı tür bir fiziksel katkı sunabilecek olan Swanigan, rakibin uzununu box-out ederek, daha uzun ama ince olan takım arkadaşlarının ribaundu almasını sağlayabilir.

Portland cephesinde ise Khris Middleton, kısa forvette Maurice Harkless v.2 olarak görev alabilir. Kariyeri boyunca üçlüklerde %40’lık isabet oranını sadece bir kez geçen Harkless’a göre daha istikrarlı bir üçlükçü olan Middleton kariyeri boyunca maç başına daha fazla üçlük kullanmasına rağmen üç kez %40’lık oranı geçmeyi başardı. Yine Middleton sık sık kendi şutunu yaratarak oyun kurma yetenekleri olduğunu da göstermesiyle Lillard’ın üstündeki hücum yükünü de paylaşabilir.

Tony Snell de Blazers’ın bu senaryoda boş kalan şutör guard pozisyonunu doldurabilir. Çok fazla üçlük kullanmasa da iki kez %40’lık isabet oranının üzerine çıkan Snell, muteber bir savunmacı olduğu için Bucks’ın son yıllarda sürekli olarak oynattığı bir oyuncu oldu.

2019/20’de oyuncu opsiyonu olmasıyla Middleton’un kontratı, bu takastaki temel çekince olur gibi görünüyor. Milwaukee’de geçen beş sezondan sonra geleceğini Antetokounmpo ile devam ettirmesi olası olan Middleton’ın, başarılı olmayan Blazers’a takaslanması, oyuncu opsiyonundan vazgeçmesine neden olabilir. Bu durumda da Portland Snell’in bir sene daha süren 11,3 milyon dolarlık kontratıyla baş başa kalırken ve Lillard’ın McCollum’suz kalmasına neden olacaktır.

2012’de Warriors benzer bir risk alarak karşılığını almıştı. Bogut sonraki üç sezon boyunca her sezon en az 65 maçta görev alırken takıma çember savunması anlamında gerekli katkıyı vermişti. Ayrıca 2014/15’te Cleveland’a karşı şampiyonluğu kazanan takımda önemli bir rol üstlenirken, ilk iki karşılaşmada sırasıyla 28 ve 25 dakika oynarken, toplamda 4 blok ve 17 ribaund ile oynamıştı.

Üniversiteden NBA’e gelirken çok üst düzey oyuncular olmayan Klay Thompson ve Draymond Green’in beklenmeyen gelişimi Golden State’i bir şampiyonluk adayı haline getirmişti. Curry’nin üçlüklerde rekorlar kırması ve Harrison Barnes’ın yayda güvenilir oynaması ile kendi kendine büyüyen bir süper takım oluştu.

Portland, Lillard-McCollum ikilisinin sürüklediği bir takımın şampiyonluk adayı olmasını bekleyemez. Burada sorun sadece bu ikilide de değil. Takımın farklı pozisyonlardaki genel yetenek toplamı ve oyunun farklı yönlerindeki gerekleri yerine getirme kapasitesi de burada etkili. Albert Einstein’ın dediği gibi “Sürekli aynı şeyi yaparak farklı sonuçlar beklemek deliliktir.”

Blazers McCollum’u takaslayınca Warriors’un Ellis takası ile girdiği sürecin aynısını yaşayamayabilir. Ancak Portland’ın elindeki yetenekler ve bu takasın olası getirileri bu riski almaya değer yapıyor.

Not: Bu yazı, https://hashtagbasketball.com/portland-trail-blazers/content/blazers-same-chapter-2012-warriors adresinde “How the Blazers Are in the Same Chapter of Its Story As the 2012 Warriors” başlığıyla  yayımlanan yazının çevirisidir.

ÇEVİRİ: TOGAN KARATAŞ