Eurolig’te mücadele eden takımlarımız ilk hafta maçlarında oldukça iyi göründüler. Fenerbahçe ülker’in Abdi İpekçi’de kaybetmesini tamamen şansızlık olarak niteliyorum.Önemli nedenler var. Sakatlıklar devam ediyor. Geç transfer edilen oyuncuların takıma uyum sorunu apaçık ortada. En önemlisi seyirci takımı yanlız bırakmış. Anlıyorum, Fenerbahçe spor klübü zor günleri yaşamaya devam ediyor: Olabilir ama seyircisiz bir Fenerbahçe ‘Eksik hissediyor2 kendisini sahada. Geçen sezon iyi başlayıp, kötü bitirmişlerdi. Bu sezon kötü başlayıp, çok iyi bitirecekleri görür gibiyim.
Galatasaray herkesi şaşırtmaya devam ediyor. Prokom karşısında bi ara on sekiz farkı yakaladıkları zaman, inanın rüya görüyorum
zannettim. Savunmada hata yapmayan, oyuncu rotasyonları ve alınan kararların , uygulamaya hatasız geçtiğini görünce bu farkın hiçte şansa dayalı olmadığını çözdüm.Galatasaray’ın oynadığı basketbolün Eurolig seviyesinin üstünde olduğunu düşünüyorum. Farkın kapanması, turnuvada ilk kez oynamalarındandır. Her hafta üstüne koyarak, daha iyi mücadele edecekleri sinyallerini fazlasıyla verdiler. Bu kadar kaliteli dört oyun kurucun olursa, işlerin ne kadar kolay olduğu açıkça görülmüş oldu.
Anadolu Efes’e gelince, Muhteşem bir kadro oluşturdular. Takımın yapısı olduğu gibi değişti. Yönetim ve teknik kadronun ‘Uyur gezer’ çehresi bile değişti.Transfer ve hazırlık dönemini en iyi geçiren takım olarak, olumlu bir çizgi yakaladılar. Kerem Tunçeri’yi uzun zamandır, böylesine iyi oynarken izlememiştim. Avrupa’nın en iyi ‘Guard’larından birisi olduğunu, sekizbin Belgrad’lının gözüne soktu. Kınsey, ülkemize geldiğinden bu yana en iyi performansını sergiledi. Partizanlı Law ,’Bu baskıdan çıkıp, topu nasıl alabilirim’ diye dört döndü sahada. Maçın sonunu kusursuz oynadılar ve kazandılar. Pota altında biraz sorun yaşadılar ama, ‘Ne yapsınlar’? Orada Petkoviç gibi bir dev vardı. Büyük başarıya imza attılar. Belgrad deplasmanından hasrsız çıkmak, öyle her ‘Babayiğidin’ yapacağı iş değildir.
