Düne kadar Fransa'nın Tony Parker'ın eline baktığını, diğer oyunculardan neredeyse 0 katkı aldığını, Litvanya'nın ise takım oyunu oynarak, topu paylaşarak finale geldiğini görmüştük.
Ama finalde, Fransa’ya öyle bir sihirli değnek deydi ki inanılır gibi değildi. 3. çeyrek bittiğinde takımı adeta tek başına finale taşıyan Tony Parker sadece 4 sayıdaydı. Turnuva boyunca kendisinden çok şey beklenen ama hiçbir varlık gösteremeyen Batum’un yanı sıra, hiçbir üst düzey Euroleague takımının almayacağı Petro ve Pietrus hiç kaçırmadan attı. Bu oyunculara De Colo, Diot, ikinci yarıda da Diaw eklenince, 2 yıl önceki finalde İspanya önünde ezilen Fransa, dün 2. turda 16 farkla yenildiği Litvanya’yı adeta ezdi geçti.
Takım oyunu oynayan, mücedele eden, hücumda herşeyi paylaşan Fransa, sadece Kalneitis ve Kleiza’nın eline bakan bir Litvanya vardı sahada.
Roller değişince, zaten kağıt üstünde daha zayıf duran Litvanya’nın doğal olarak hiç şansı kalmadı.
Son yılların en renksiz turnuvasıydı. Bir çok yıldız Slovenya’ya gelmemişti. Şampiyon Fransa’da da üç NBA pivotu Joachim Noah, Kevin Seraphin ve Rony Turiaf yoktu. Ama Parker ve arkadaşları özellikle ikinci turdan itibaren, müthiş bir kararlılık ortaya koydular. Yarı finalde 14 sayı geriden gelip kazandıkları İspanya maçı inanılmazdı.
Bu turnuvaya daha ilk turdan veda ettik. Takımların bu kadar eksik ve güçsüz olduğu bir şampiyonada madalya almak işten bile değildi ama biz oraya ‘bile bile lades’ deyip gidince, Ljubljana’daki finale TV’den izlemek zorunda kaldık.
Daha önce 2 gümüş ve 3 bronzu ama hiç şampiyonluğu bulunmayan Fransa, altına ulaşıp tarihi bir gün yaşadı.
Darısı bizim başımıza…
