Zalgiris'ten kalkan Türk Hava Yolları uçağı İstanbul için uçuşa başladı bu hafta… Zalgiris'teki sezon açılış maçında CSKA bu yılın inanılmaz kadrosuna son dakikada Kirilenko'yu da ekleyerek artan pas becerileri, atletik özellikleri ve çok çabuk takım olabilme artısıyla şova çevirdi oyunu Kaunas karşısında… “Sezonun en büyüklerinden biri benim” derken Zalgiris'e de daha ilk maçtan ağır bir bedel ödetti. Kaunaslılar en fanatik Akdenizli'den de fanatik davranarak Yunan Milli Takımı'nın da coachu Zuros'un Atina dönüş biletini eline verdiler. Zuros, “Hop noluyor” diyemeden sezonun en çabuk kurbanı oldu. Kabahati mi? Galiba çok büyüktü!!! Çok çok büyük doğruluk payı olan rivayete göre kulüp sahibinin maçtan önce eline tutuşturduğu oyuncuların alacakları süreyle ilgili pusulaya pek rağbet etmemişti. Böylesine kurumsallıkdışı bir davranıştan sonra bana bir daha “Nedir bu Kaunas'ın, Rytas'ın çöküşleri Avrupa platformunda?” diye sormayın sakın. Alın işte en güzel gerekçe!
Bizimkilerden Galatasaray, yenilmezlik serisine bir mavi boncuk daha ekledi Polonya'da… Mahmudi iki yılda Galatasaray Medical Park'ı inanılmaz yerlere taşıdı. Gelinen bu noktada ve Euroleague oynama hakkında onlara bir de gizli rakip oluştu. Biz Türk'üz, Akdenizli'yiz, heyecanlıyız, biraz da hayalperestiz. İçeride final, üstüne Euroleague vizesi, ardından Cumhurbaşkanlığı ve açılışta Prokom zaferiyle “Bak bu Euroleague'de fazla bir şey yokmuş” havası sarı-kırmızıyı ileride fazlasıyla üzebilir; aman dikkat!
Galatasaray müthiş bir çıkış içinde. Bu, yadsınamaz bir doğru. Yat kalk; sabaha kadar alkışla! Ama Euroleague'in de inanılmaz bir kalitesi ve gerçeği olduğunu asla unutma! Başarılarını üst düzeye taşımak için öncelikle Haluk Yıldırım'ın 2012 versiyonunu bulmaları gerek. 3 numaradan penetre eden, asistleri dağıtan, savunmada nerede, nasıl duracağını bilen gizli bir point guard. Bul bulabilirsen!
Zaza ismi, Galatasaray'a moral kattı. Pasaportuyla havalimanından geçiş yapıp fiilen de döndü buraya… Şimdi artık Zaza'nın beklenilen savaşçı kimliğine bürünerek bir ay kadar bir sürede cismiyle de dönmesi gerek, Galatasaray'ı yukarılara tırmandırabilmek için…
Anadolu Efes, Belgrad'da skora kolaymış gibi yansıyan bir galibiyet alsa da; Belgrad'ı yaşayan bilir. Hadi sen ve de ben diyerek fazla abartmayalım. Ama o Partizan formasının içine Ufuk'u, Harun'u ve Orhun'u da bugünkü halleriyle bile koysun, o delice destekle onlar da oynarlar sana en azından bir çeyrek… Anadolu Efes, 10-0'lık bir seri yemesine rağmen üstüne koyduğu 33-7'lik seriyle “Ben her zaman savunma takımıyım” diye haykırdı. O galibiyet bence Efes'in İstanbul'un ciddi adaylarından biri olduğunun göstergesiydi. Bana sorarsan, temsilcilerimiz içinde en hazırı da Efes.
KARALAR BAĞLAMA
Fenerbahçe Ülker'in yenilgisiyle sakın karalar bağlama! Turkish Airlines Euroleague'in favorilerini şöyle bir sayarsan CSKA, Panathinaikos, Barcelona öne çıkar. Hemen onların arkasından dün de, bugün de, yarın da Caja Laboral yerini alır; Maccabi gibi, Real Madrid gibi… Coach Ivanoviç'in yıllardır orada olması ve Prigioni gibi kariyerinin en üst düzeyini yaşayan bir saha içi liderine sahip olmaları, onların en büyük artıları. Fenerbahçe de, Caja Laboral de bugün içeriyi kullanmaya çalışarak bugünün basketbolunun doğrusunu ortaklaşa koydular sahaya… Son bir kaçan, bir giren şut onlara gülünce, zoru onlar başardı. Ama final-four'un İstanbul adından dolayı daha da fazla sorumluluk yüklenecek olan Ukiç ve arkadaşları, Spahija'nın önderliğinde mutlaka son 16'da yerlerini alacaklardır.
