Başlığa devam etmek gerekirse, siyah ile beyaz, gece ile gündüz kadar farklı ikinci maç sahnelendi. Birinci maç neydi? Efes Pilsen daha birinci dakikada, silahlarını susturmuş, eller yukarı yapmıştı! Üçlük ikilik, turnikeler havada kalıyor! Her boş dönüş sonrası kendi potalarında Kanaryanın gümbür gümbür bombaları patlıyordu! Her basketbol adına dirsek çürütmüş uzman Efes önde demişti! Bugün ise Siyah-Beyaz gibi farklı günü basket sevdası ile noktalıyoruz.
İlk çeyrek Efes müthiş başladı. Savunmada pas geçtiği boyalı alanı yasak bölge ilan etti. Mirsad, Semih, Preldzic suskun kaldı. Ender'i çok beğendim sezonun en iyi maçlarından birini çıkardı. Fener 10-0 üçlük ile sayı üretmekte patinaj yaparken, Efes Smith, Thornton, bu güne kadar güvenilmeyen Nachbar “Bana güvenin ben zor günlerin adamıyım” dedi. Ve 15-11 ilk çeyrek ardından Ukic ve Mrsic'in son saniye direnişi farkı kapattı. 34-29. İlk maç ile bu maçın rengini Siyah-Beyaz koymuştum ya!
İkinci yarı beni mahçup etmemek için var güçleri ile caba sarf ettiler. Ermal, Rako ve özellikle Nachbar bu takımın gerçek kozları. Nachbar vazgeçilmez olduğunu bir kez daha sergiledi. İstatistiklerin rengi Sarı-Lacivert derken, sayılar Efes diye çığlık attı. Fener cephesinde her oyuncu takımı ben kurtarırım dedikçe, çıkmaza girdi. Hele Preldzic tam bir hayal kırıklığı oldu. Şövalye Mirsad silahlarını evde unutmuş gibi! Tek Kinsey ve Oğuz onlarda kenarda bolca tatil yaptıkları için katkıları sınırlı oldu.
Üçüncü maçın rengini soracak olursanız kahve falcısı değilim ki! Bekleyip göreceğiz!
