Aslında maçın özeti kısa ve net. İtalya’yı yenince biraz rahatladık, İspanya’yı hedef maç olarak görmedik, motive olmadık ve kaybettik. Maça ilk iki topu kaybederek başladık, hiç savunma yapmadık, öyle ki İspanya bir ara yüzde 70’lerde hücum ediyordu. Tamam, 6 günde 5 maç oynayacağız, bizim için asıl hedef Almanya’yı yenmek, ama bu kadar eksik bir İspanya’ya 34 sayı farkla geri düşmek de bize yakışmadı.
Kaybetmek sorun değil ama bu şekilde kaybetmek, moral ve özgüven kaybolmasına neden olmasından endişe ediyorum. Teknik anlamda yazacak çok birşey de yok aslında. İspanya başladı, farkı sistematik olarak açtı, bizlerin yaptığı gibi ‘nasıl olsa kazandım, artık durayım’ demedi, atabildiği kadar fark atmak için çalıştı. 38. dakikada bizde Furkan ve Kartal uzun süredir sahadaydı, Rodriguez, Reyes vs ile oynuyordu. Endişelendiğim bir başka nokta da, savunma alışkanlığının kaybolacak olması. Tamam İtalya’yı atarak yendik ama 4 NBA oyuncusu ile savunmada fazla takılmıyorlar. Bizim takım başka hiçbir takıma o kadar sayı atamaz Oyuncuların bunun bilincine tekrar varıp, hazırlık döneminde bizi başarılı kılan savunmayı hatırlaması gerekiyor. Bırakın 100’ü, 75’in üzeri sayı yediğimiz bir maçı kazanma ihtimalimiz çok ama çok az olur.
