Andrea Bargnani’nin adı son olarak Brooklyn Nets’in onun kontratını fesh etmesinin ardından Galatasaray’la anıldı. Anılır anılmaz da olumlu olumsuz görüşler ortaya atıldı. Yazının devamında fal bakmaktan çok Bargnani’nin kariyer ve yeteneklerinin nereden nereye geldiği artıları ve eksileriyle yer alacak.

Bargnani ya da uzun süredir bilinen lakabıyla ‘Il Mago’ (Büyücü), NBA’ye sansayonel bir giriş yaptı. Avrupa’daki son sezonunda takımı Benetton Treviso’yu İtalya şampiyonu yapıp draft’e katıldı ve Toronto Raptors tarafından 1. sıradan seçildi.

Draft raporu şu şekildeydi: Henüz ilk günden “Pick and pop” oyunu aşılanırsa savunulması çok zor bir oyuncu olur. Hızlı ilk adımı sayesinde savunmacılara zor anlar yaşatır. Savunmada yine ayak çabukluğu ve boyu sayesinde şut engelleyici (blokçu değil) olabilir.

Negatif yönde ise; Çok iyi bir ribauntçu olmaması, çok önemli bir atlet olmaması. Pota altı mücadelelerinde itilip-kakılması ve buna karşı koymaması. Sırtı dönük oyunculara karşı savunmada hareket halindekiler kadar başarılı olmaması.

En iyi senaryo: Dirk Nowitkzki

En kötü senaryo: Keith van Horn

NBA kariyerinde 10. yılında olan Bargnani’nın draft raporuna dönerek ne aşamalar kaydettiğine bakalım; Dirk Nowitzki olmadığı kesin ama Keith van Horn olup olmadığı tartışmaya açık.

‘Pick and pop’: Bargnani NBA’in ekmeğini buradan yedi . İlk sezonlarında TJ Ford ve Calderon’la başlayıp zirve sezonunu da Calderon’la yapan Bargnani’nın en azından ilk 7 sezonda bu konudaki beklentileri aştığını söylemek doğru. Muhtemelen ömrünün sonuna kadar da etkileyici bir ‘pick and pop’ silahı olacaktır. Başka açıdan bakarsak da o ekmeğini yediği 'pick and pop' onun hücumda çok yönlülüğünün azalarak yok olmasına neden oldu. En büyük başarısı en büyük laneti haline dönüştü.

Hızlı ilk adımı; ‘pick&pop’taki başarısı onu git gide tek yönlü bir şutöre dönüştürdü. O da hızlı ilk adımını potaya gitmekten çok kendine şut pozisyonu yaratmak için kullandı. NBA’de en kötü şut denen uzun 2’liklerde en yüksek yüzdeye sahip oyunculardan biri. Bu konuda ise beklentileri aşamasa da kendi avantajına kullandığı oldukça net. Hala topu yere iyi vurabilen bir oyuncu.

Savunma ve Ribaunt; Bargnani’nın ‘aşil’i hep bu ikiliydi. Rapordakinin üstüne en çok koyduğu özellikler bu oldu ama de negatif yönde. Zaten çok üst düzey bir pozisyon savunmacısı değildi bunun üstüne takım savunmacısı yönünü de hiç geliştirmeyince tek yönlü bir oyuncu oldu kaldı. Ribauntlarda da her sezon dakikası artsa da katkısı artmayınca oynadığı takımlar başka alternatiflere yönelmeye başladılar. Tüm bunlar yetmezmişçesine bir de sakatlıklar gelince NBA kariyeri büyük sekteye uğradı. Son 5 sezonda tam 201 maç kaçırdı. Hal böyle olunca NBA scout raporlarında adı daha az anılmaya başlandı. Ve tüm bu sebeplerden ötürü şu an NBA, Bargnani için gerçekçi bir yaklaşım değil…

Bargnani her ne kadar özel bir oyuncu olmak için yaratıldıysa da ne bir Dirk Nowitzki ne de bir Keith van Horn oldu. Van Horn'un da tıpkı Bargnani gibi 6-7 iyi yılı oldu ve o süreçte van Horn iki NBA Finali gördü.

Grafik 2:13'ten uzun oyuncuların takım ribaunduna yüzde verdikleri katkıyı göstermekte. (Büyük rakam büyük katkı)

Dönelim asıl konumuza; Bargnani Galatasaray’a gelir mi, gelirse ne kadar başarılı olur? Avrupa için esas alınacak tek bir sezonu var Bargnani’nın. Çünkü 3 sezon oynadığı Benetton Treviso’da sadece 1 sezonu verimliydi tabii o zaman da henüz 20 yaşında olduğunu unutmamak lazım. Özellikle play-off performansıyla takımını İtalya şampiyonu yapıp NBA Draft’ine katıldı.

Oyun tarzı dahilinde Bargnani’nın Avrupa’da her türlü başarılı olacağı düşüncesindeyim. Tek büyük sıkıntısı yine savunma olacaktır. Avrupa’da oyunun temposu ve oyun tarzı sayesinde savunmada NBA’deki kadar göze batacağını düşünmüyorum. 4 mü, 5 mi oynatılır o konu da oldukça önemli, 5 numarada çok daha faydalı olacaktır özellikle de hücumda. Şöyle düşünün Pero Antiç’in Fenerbahçe’ye katkı verdiğini düşünüyorsanız; Bargnani şu haliyle dahi o katkının en az 2-3 katını sarı-kırmızılılara ya da herhangi bir başka takıma verebilir.

Büyük savunma sorunu

Savunma sorunu demiştik o konuya da açıklık getirelim.  Grafikte boyu 2.13 üzerinde olup, maç başına en az 20 dakika süre alan oyuncuların defansif reytingini görmektesiniz. En sonda gördüğünüz rakam o oyuncu oyundayken 100 pozisyonda takımının yediği sayıyı göstermekte. Aktif oyuncular arasında en kötü 3 reyting Bargnani’ye ait. Özellikle de ilk sıradaki istatistik kariyer yılını yaşamakta olduğu 2010-11 sezonuna ait olması da oldukça manidar.

(Grafikle ilkgili dipnot eğer boy filtresini kaldırırsanız NBA tarihinin en kötü bireysel savunma reytingine sahip oyuncuları Mahmoud Abdul Rauf, Melvin Booker ve Mike Iuzzolino’ya ait 118)

Elit savunmacıları aynı grafikte bulmak neredeyse imkansız. Örnek vermek gerekirse aktif oyuncular içinde en iyi defansif reytinge sahip oyuncu 2003-04 sezonundaki Tim Duncan; ve rakam 89 (o sezon Takımı o oyundayken her 100 pozisyonda 89 sayıya izin vermiş) Bu sezonki liderler ise Hassan Whiteside, Tim Duncan (39 yaşındaki Duncan) ve Kawhi Leonard.