Maçın son dakikalarında sahada gördüğümüz beş, aslında Efes’in kurtuluşu.. Doğuş, Cedi, Furkan, Emircan ve Deniz sahadaydı, rakibe de üstünlük sağlıyorlardı.
Efes en son 13 sene önce Final- Four oynamıştı. Aradan geçen 13 sezonun çoğu hüsranla bitti.
Efes büyük başarılara hep kendi yetiştirdiği oyuncularla ulaştı. Yıllardır altyapıdan büyük oyuncu çıkmıyor. Ne zaman Cedi ve Furkan bu takımın sahibi, arkadaşları başrol oyuncusu olur, yabancılar yardımcı rolleri üstlenir, o zaman heyecan duyduğumuz, zevke izlediğimiz Efes’i görürüzdiye düşünüyorum.
Eksikler var
Dün Cedi ve Furkan istatistik kağıdını doldurdu. Her işi yaptılar. Emircan da kuvvetlenirse özel bir oyuncu olacak. Uzun boyuna rağmen yumuşak ve çok iyi bir şutör.
Sassari bu big için bir boy küçük. Üçlüklerle yaşıyorlar ve bu büyük denizde boğulmamaları için üçlük atmaları gerekiyor. Ye gane hayatta kalma şansları bu. Dün Efes biraz dışarıyı iyi savundu, biraz onlar kötü şut attı, 29 üçlüğün tam 23’ünü kaçırdılar. Zaten savunma yapamıyorlar, bir an olsun oyunun içinde kalamadılar.
Sahanın bir başka genç yıldızı Sariç, en iyi oyunlarından biri oynadı. Bjelica hep istikrarlı. Belki de takımın en faydalı oyuncusu.
Bu galibiyetle Top 16 büyük ölçüde garantilendi. İvkoviç’in gençlere güvenmesi, sistemi oturtmaya başlaması güzel. Ama hala bir şeyler eksik Efes’te… Bu oyun büyük hedefler için yeterli olmayabilir… Onların da Top 16 öncesi Fenerbahçe gibi oyun kurucu pozisyonunu tekrar gözden geçirmeleri gerekiyor.
