Khimki, ligin en iyi kısa rotasyonuna sahip takımlarından biri belki de. Rice, Koponen ikilisinin yanına NBA’den Shved ve Dragiç’i katan Rus ekibi, Final-Four adayı olarak gösteriliyor. Grupta liderlik açısından çok önemli bir maçtı. Daha önceki maçlarını savunarak kazanan Fenerbahçe, bu kez hücumuyla skoru hep önde götürdü, kazanacak hamleyi ise yine savunma performansı ile yaptı. Khimki üst üste 4 serbest atış kaçırdı, hepsinin hücum ribaundunu aldı, Dragiç’in üçlüğü ile maç berabere oldu. Son hücumda ise Khimki kenardan topu çıkarırken, Sloukas’ın baskısı ve takım savunması ile 5 saniye yaptıran Kanarya, hak ettiği maçı zor da olsa almasını bildi.
Kanarya, 2.5 dakika kala 7 sayı öndeyken, Anadolu Efes gibi maçı koparamadığı için yürekleri ağızlara getirdi ama sonunu iyi oynamayı başardı. Bu yıl ilk kez kafa kafaya giden bir maç oynadı Fenerbahçe… Kritik anlarda Sloukas’ın sakinliği, organizasyon yeteneği ve yaptığı asistler, Fenerbahçe adına sevindiriciydi.
Vesely yine uçuyordu. Fenerbahçe guardları bir ara gözü kapalı topu havaya atıyorlardı. Nasıl olsa Vesely bir şekilde o topu yakalayıp smaç yapacak. Sonuçta öyle de oldu.
Dixon’un hücumdaki etkinliği kadar savunma gayreti de önemliydi. Bir ara Rice’tan çaldığı top sonrası Obradovic sahaya girip onu neredeyse omuzlara alıyordu. Obradovic demişken, bir gün önce de İvkovic’i hücumda ayrı, savunmada ayrı oyuncular kullandığı için eleştirmiştim. Dün de Sırp hoca, son dakikayı böyle yönetti. Savunmada Barış, hücumda Dixon ya da Datome… Bu şekilde oyunculardan verim alınmaz bence. Bir de rakiplere ‘benim oyuncu kalitem bu kadar. Her işi tam yapan oyuncum yok’ mesajı veriliyor.
Bu galibiyetle Top 16 kapısı aralandı. Liderlik için avantaj elde edildi. Zaman ilerliyor ama hâlâ Antiç ve Kaliniç takıma monte olmuş değil. Onların da bir şekilde işin içine çekilmesi gerekiyor.
