Anadolu Efes, dün Zenit maçına resmen ikinci yarıda başladı!..
İlk yarıda bedenler sahada ama ruh başka bir alemdeydi… 3/17 üç sayı isabeti de bunun en net göstergesiydi. Efesli oyuncuların oynamaya karar vermesi ile maça başladıkları süre arasındaki 20 dakikada ortaya çıkan 22 sayılık fark, bu seviyeler için kapanması oldukça güç… Buna rağmen üçüncü çeyrekteki olağanüstü gayret ve tabii Zenit’in de panikle buna çanak tutmasıyla Efes geri geldi. Hatta son çeyrekte farkı 5 sayıya kadar çekerek maça ortak olmayı da başardı. Ama rakipten tam 10 hücum ribaundu fazla aldığınız, tam 15 top daha fazla kullandığınız maçta, hele de çoğunlukla penetre edip potaya giderek ya da Dunston’ı topla buluşturarak, yani ÇÖZÜMÜ İÇERİDEN BULDUĞUNUZ o geri dönüş sonrası hala YANLIŞA ASILIP, üç sayı çizgisinin gerisinden oyunu zorlamak da neyin nesiydi?..
Üç sayılık atışlarda ya da genel olarak şut yüzdesinde iyi gününde olmak da kötü gününde olmak da o maça olan motivasyonunuzla doğru orantılı… Böylesine önemli bir maçta motivasyon seviyesinin bu kadar aşağıda olması, oyuncuların vücut dilinin yansıması hiç de hoş değildi. Efes, belki ileride bu galibiyeti ve ikili averajı çok arayacak. Bu arada, son maçta kariyerinin en iyi rakamlarına ulaşan Sertaç’ın az süre alması, yine bu kadar kötü hücum ederken son dönemde çıkışa geçen Buğrahan’ın hiç oynamaması da dikkat çekiciydi. Problem ne acaba?..
Zenit coachu Xavi Pascual, Efes’e karşı işi baştan sıkı tutarak darbeyi ilk yarıda vurdu. 7 farklı oyuncudan çift haneli skor çıkarmayı başardılar. Pangos, tıpkı İstanbul’da kazandıkları maçta olduğu gibi kırılma anlarında üst üste eli titremeden bulduğu iki üçlükle Efes’in direncini kırdı.
