İtalya’nın, İspanya’yı yenmesi bütün hesapları alt üst etmişti. Bizim stratejimiz tutuyor, hedef seçtiğimiz maçları kazandığımız taktirde grup üçüncüsü oluyorduk. Sırbistan bu hedef maçlardan değildi.
Ama İtalya galibiyeti ile kazanmamız gereken maçlardan biri oldu. Fakat gece 12’den sonra bugüne hazırlanmak ve motive olmak kolay olmadı. Nitekim, bu konsantrasyonla çıktığımız Sırbistan karşısında potamızda 91 sayı gördük. Bir gün önce neredeyse bütün maçı oynayan ilk beşimiz, hem fizik hem de mental olarak yorgundu. Kenardan gelenlerden de katkı alamayınca, ağır bir yenilgi daha aldık.
3. periyodun sonunda farkı 12’ye indirip biraz umutlanır gibi olduk ama 4. çeyreğin başında bizim yapmamız gerekeni, Sırbistan yaptı, 8-0’lık seriyle öldürücü yumruğu vurdu.
24 üçlüğün 19’unu kaçırmamız, 15 top kaybı yapmamız (kazandığımız iki maçta çok az top kaybı yapmıştık), rakibin 28 asist yapmasına izin vermemiz, konsantrasyondan ne kadar uzak olduğumuzun göstergesiydi.
Bugün İzlanda’yı yenersek ölüm grubundan çıkacağız. Kaçıncı çıkacağımız diğer sonuçlara göre değişecek. Dar bir rotasyonla oynadığımız için 6 günde 5 maçı kaldıracak gücümüz yok. Ergin Ataman ve ekibinin ‘maç seçme’ stratejisini de çok eleştiremeyeceğiz.
