İşlem tamam / ÜMİT AVCI

Rakibin yüksek tempolu basketboluna karşı 3 guardla maça giren Türkiye, istediğini yaptı, rakibe hızlı hücum şansı tanımadı. Hücumdaki strateji de oyunu boyalı alana yığmaktı, özellikle Hollingsworth görevini mükemmel yapınca, istenilen fark yakalandı. Ancak Nevriye ile Yasemin’den bu dakikalarda beklenen katkı gelmeyip, hakemlerin mükemmel bir blok yaptığı sırada ilginç bir kararla Hollingsworth’u 3 faule çıkarması sonucu, hücumlarımız yavaş yavaş dışarıya kaymaya başladı. Neyse ki, önce Birsel, Esmeral ve Tuğba, mükemmel oyunlarıyla kriz yaşanmasına izin vermedi. Özellikle, rakibin boyalı alanı korumak için alan savunmasına döndüğü anlarda hem şutlarıyla hem de penetreleriyle fark yaratan Esmeral, ilk yarının kuşkusuz en etkili ismiydi.
İkinci yarının başında gelen 7-0’lık Japonya serisi de açıkçası işimize geldi. Çünkü tüm milli takımlarımızın genel karakteri olan fark açıldığındaki gevşeme, bu kez erken yaşandı, telafisi de hemen yapıldı. Alan savunması ile dış şutlara itilerek, ikili oyunları engellenen Japonya karşısında ilk yarının suskun isimleri Bahar ile Nevriye de devreye girince, kısaların zaten kusursuz oynadığı mücadelede, fark giderek yükseldi ve çok önemli bir galibiyet geldi.
Bu galibiyet ile grup birinciliğini garantileyen millilerimiz, büyük olasılıkla ‘olimpiyat maçına’ bugün Çek’lerle oynayacak Arjantin karşısında çıkacak. Kısacası tarihi başarı için sadece bir maç kaldı. İnanıyorum ki, o maçı da Potanın Perileri rahat kazanacak. Çünkü başarıya inanmış bir takım olduğu çok net ortada. Bu ekipteki bir kişinin gözlerine bakmanız bile, size inanılmaz bir güven veriyor. Bekle Londra, Türkiye geliyor.
Ancak Ankara seyircisine bir mesajım var. Salona gelen 3 bin civarındaki basketbolsever, takımımızı mükemmel destekledi. Ama sizce de Avrupa İkincisi bu takım, tarihinin en büyük zaferini dolu tribünler önünde yaşamayı hak etmedi mi?