Ah o Dünya Şampiyonası yok mu? Başımıza neler açtı, neler! Saha dışı Organizasyon olarak, saha içi basketbol olarak bir anda beklentilerimiz her şeyde tavan yapar oldu!
Hayal şehir Antalya’dayım!
Bir anda buzzzz gibi ve ıslak havanın sarmaladığı İstanbul’da, dolapların kıyısına köşesine sanki hiç çıkmayacak gibi sakladığımız kalın giysilere kurtarıcı gibi sarıldığımız günlerin ardından; Antalya’nın yarı çıplak sımsıcak havası “mis gibi” geldi. Konumuz basketbol olmasa, at kendini denize! Up uzun yatıver yeşil çimenlerin üzerine! Güneşin o yorgun ama hala “Ben sımsıcağım” diyen tavrının sevimli hali bir anda müthiş duygular ile kucaklıyor insanı.
Polis konvoyları, özel güvenlikler, yaka kartları, pon pon kızlar, süslenmiş salonlar derken! Biz bize kaldığımızı az daha unutuyordum! Yine de pırıl, pırıl iyi organize edilmiş mini bir organizasyon içindeyiz. Uzun zamandır “maç kulaklığını” geçirmemiştim kafama! Özlemedim dersem yalan olur. Tabii Murat olmayınca içim buruldu! Genç arkadaşımla iki maçı birbiri üzerine sarmalayıp sunmaya çalıştık.
Türk Telekom – Oyak Renault
İlk önce Oyak Renault“Bizden bu kadar, saldım çayıra mevlam kayıra” mı ya yatıyor bilemiyorum!
Duyduğuma göre Dünya çapında olan fabrika “emsallerinden ve kendi adını taşıyan fabrikaların en önde geleni imiş” Neyse, “Keşke daha çok, şampiyonluğa oynayan takım yaratabilseler” diyerek bu konuyu kapatıyorum.
Her zaman söylüyorum: “Basketbol panellerine gittiğimiz, basketbolu seven ve onu zirveye taşımak ruhu ile bezenmiş dostlarımız bir gün en üst kademelere gelince basketi yönetenlerin işi daha kolaylaşacak”
Alpay Şar, İsmail ve Yücel Platin kardeşim işlerine bakıyor: Ellerindeki minicik imkanların kıymetini bilerek “Damlama istemini!” pınarlara, çağlayanlara çeviriyor! Yine üç pırıl pırıl yeni mezun ABD’li ile rakibine çivi gibi batan takım yaratmışlar! Jonothan Gıbson, Charles Garcıa, Tay Waller ile her takıma zor anlar yaşatırlar. Tufan Önen, Kerem Özkan ve Ufuk Kaçar çok iyi oyuncuları ama neden iyi bir uzunları yok anlayamadım. Uzunsuz bu hayat geçmez be Yücel kardeş! Uzatmaya geçen maçı verdiler ama seyri çok güzel basketbol sergilediler. Kolay gelsin.
Türk Telekom: Yepyeni bir sayfa açmaya karar veren Türk Telekom her şeyi ile yenilenmenin zorluğunu taşıyor. Kolay mı? Tabii değil. Yıllar sonra parkelere koç olarak merhaba diyen Faruk Akagün’ü özlemişiz.
Yepyeni bir kadro, yepyeni bir anlayışla oynadıkları basketbolu seyrederken, “Bu takım şampiyonluğun en önemli adayı” diyorum. Ancak çok acemice yaptıkları setleri ve savunma sistemlerini görünce hayal kırıklığı yaşıyorum. Türk Telekom gerçekten Faruk Akagün’ün söylediği gibi 3 ay sonra müthiş bir takım olur. Sani Becirovic, Orhan Hacıyeva, Ceyhun Altay önemli oyuncular. Wesson, Fatih Solak, Stiemsma çok uzun iyi savunmacı ama o kadar! Sayı üretmede zorlandıkları için Faruk hocamın işi zor. Fatih ile Stiesmma ile yan yana oynadığında rakip zor sayı atıyor, ancak Türk Telekom’da zor sayı buluyor! Söylediğim gibi biraz zamana ihtiyaçları var.
Galatasaray Cafe Crown – Beşiktaş Cola Turca
Daha gözümüzü açıp, yüzümüzü basketbol ile yıkamaya karar verdiğimiz anda “derbi” ile “Ceeee” yaptık! Daha oluşan yeni takımlar, 2010 FIBA Dünya Şampiyonası sonrası yükselen beklentiler derken, birden iki dev takımımız sahne aldı. Hem de bir sayı bile olsa yenilginin önem arz ettiği bir ortamda! Antalya
Galatasaray Cafe Crown: Deneyimli ve kariyerli Türkiye’nin en iyi koçlarından biri olan Oktay Mahmudi ile yola çıkmaları Cim Bom için önemli bir şans. Oktay hocam bu işi iyi bilir iyi kadro kurar. Sezon başı alınan birkaç yenilgi panik yaratmamalı. Bu takım çok iş yapar. Sadece Avrupa Kupaları için kurulan Petersburg gibi bir takımı devirmeleri önemli başarı. Bu nedenle özellikle Avrupa’da final bekliyorum.
Rancik: Geçen seneden kalan müthiş Avrupa’nın en iyi dört numaralarından biri. Biraz formsuz gördüm ama çok fayda sağlar. Josh Shipp UCLA’da kaptanlık yapan çok değerli bir oyuncu: Bu maçta iyi değildi. Ama geçiş dönemi.
Luksa Andric: İlk defa yurt dışına çıktığı için işi kolay değil. Ancak buram buram basketbol kokuyor.
Taylor Rocheste: Eurochallenge’de MVP seçilecek kadar iyi oyuncu ama bazen çok acemice hareketler yaptı. Erman, Haluk, Evren, Tutku hatta Melih bu takımı zirveye taşıyacak oyuncular. Seyircisi ile bütünleşen Galatasaray’ı bir ay sonra yenmek çok zor olacaktır.
Beşiktaş Cola Turka: Zor günlerin koçu Burak yine her sezon olduğu gibi bomba gibi bir başlangıç yaptı. Eğer bu kadro korunur ve devam ederse, Kartal seyircisi sahada onları yalnız bırakmaz. Gerçekten sanki şampiyonluk maçı oynar gibiydiler. Hele sertlik konusunda asla taviz vermediler. Böyle oynarlarsa şampiyonluğun en önemli takımlarından biri olurlar.
Cevher Özer: Şu anda onun oynadığı basketbolu Tanjevic seyretseydi “ Tam Milli Takım oyuncusu” derdi. İnanılmazı başardı. Sakat ayağı ile mucizeler yaptı. Bu nasıl bir azim. Sanki final serisinin son maçı ve kazanan şampiyon olacakmış gibi terinin ve enerjisinin son damlasına kadar mücadele edip, sayı kazandırdı. Basketbolun iki tarafını müthiş oynadı.
James Ogivly: Dünyanın bir ucundan gelen bu adama hayran oldum. Sanki Ömer Aşık ve Semih Erden onun gibi oynasa, şut atsa NBA’nin efsane oyuncuları arasına girer diye düşündüm. İgnerski, Fedor çok iyi yabancılar. Ancak Chatman maçın MVP’si olurken Kartal kanadı olduğunu ispat etti. Bekir, Mustafa Abi, Cüneyt Erden, Serhat bu sene Burak hocamın işini kolaylaştıracağa benzer. Siyah- Beyazlı takımı seyretmek her basketbol sever için büyük keyif olacak.
Türkiye’de ki, basketbola bu sene kefilim iyi basketbol olacağına inanıyorum. Ama basketbol seyircisine seslenmek istiyorum. “Basketbol adına güzel şeyler olurken takımları sahalarda yalnız bırakmayınız”
