ÜKSEK tempolu, yüksek skorlu bir maçta P.Karşıyaka’nın, F.Bahçe Ülker’le baş etmesi neredeyse imkansız. Aradaki kadro farkı dakikalar ilerledikçe, yorgunluk arttıkça ibreyi daha da keskin bir şekilde F.Bahçe lehine çeviriyor.
KARŞIYAKA için rüya senaryo oynandı aslında dün. Seriye sakat giren Can Altıntığ mantık sınırlarını zorlayan bir şut performansıyla girdi maça. Daha ilk 7 dakikada 5/5 üçlük isabetiyle 17 sayı buldu Can. 22-11 öne fırladı Karşıyaka. Sırf Can değil Karşıyaka uzun süre müthiş şut attı.
Ancak F.Bahçe oyundan düşmedi. Zaman zaman tam sahada baskılı savunmada sürekli iştahlı ve ateşliydi sarı-lacivertliler. Savunmanın ödül alamadığı, beklenmedik üçlükler yedikleri dönemde bile çözülmediler. Ödülünü de ileride aldı.
KARŞIYAKA iyi şut attıkça iç-dış dengesinden uzaklaşmaya başladı. Can-Dixon toplam 54 sayı attı belki ama Batista 11 sayıyla bitirdi karşılaşmayı. Biraz yorgunluktan, biraz F.Bahçe’nin ikili oyunlarını bozmak için yapılan alan savunmasına karşı F.Bahçe adapte oldukça bu defa ulaşılan yüksek skoru koruyacak bir savunma da gelmedi.
Süre ilerledikçe Karşıyaka oyunu sürükleyen değil, 24 saniye sonlarında skora tutunmaya çalışan zor üçlüklere kaldı. Bunlarda da isabet buldular gerçi büyük oranda. Ama alan savunmasına karşı ritm bulan F.Bahçe de üçlükleri yağdırmaya başlayınca yavaşlayan Karşıyaka’nın yanından geçti gitti.
PLAY-off’un da en iyi maçında toplam 31 üç sayı isabeti izledik dün. Ligimiz için bir rekor olabilir. Ama böyle neredeyse 80 dakikalık efor gösterilen bir maçta ayakta kalan kazanıyor. Ve ayakta kalan, seriyi de bitirme noktasına getiren F.Bahçe oldu.
