İlk turdaki performansları göz önüne aldığımızda pek de umutlu değildik maç öncesi. Ama Fenerbahçe'nin bu kadar teslimiyetçi, bu kadar inançsız olacağını da tahmin etmemiştik.
Bir takım hücumda sorunlar yaşayabilir, ama hiç mücadele etmemesi kabul edilemez. Maç başına 77 sayı atan, kendi liginde 14 maçın tam 7 tanesini kaybeden Barcelona’dan tam 100 sayı yemenin anlaşılır bir yönü olamaz.Ellerini kollarını sallayarak, yürüyerek basket attı Katalanlar.
Takımın en büyük sorunu ribauntlardı. Top 16 öncesi buna hiçbir önlem almadı Fenerbahçe yönetimi. Oyuncu alınmadı diyelim Pianigiani de kendi içinde bir çözüm bulma çabasında değil. Yine ısrarla 4 kısa oynuyor.
Barcelona 34 ribaunt almış, biz ise 18. Savunma ribaundumuz sadece 10. Neredeyse her hücumdan basket çıkardı Barcelona, fazla da yadırgamamak lazım!
Bo McCalebb iyi bir organizatör değil. En büyük özelliği deliciliği ve skorerliği. Dün bir tane bile basket atamadı. Savunmada ise hayalet gibi. Sadece 1 asisti var. Fenerbahçe yönetimi ne ribauntçu uzun, ne organizatör bir oyun kurucu aldı, gitti şutör forvetle takviye yaptı kadroyu. Ya biz hiç anlamıyoruz,
ya onlar çok iyi biliyor.
Sezon başında da yazmıştım, Papaloukas inanılmaz faydalı olurdu bu takıma diye. O zaman almadılar, şimdi alabilirlerdi yine almadılar, adam CSKA’ya gitti.
Pianigiani madem Emir’den vazgeçemiyor, nitekim onun 4 numaradan ürettiği ve yarattığı hücumlar dışında en ufak bir organizasyonumuz yoktu, oyun kurucuya çeksin Emir’i, İlkan ve Kaya’ya daha fazla şans versin.
Andersen ve Batiste’den medet ummanın anlamsız olduğu artık gün gibi ortada. Düzeleceklerini bekleye bekleye sezon bitecek neredeyse.
Kaya en azından savaşır, ribaunt alır, savunma yapar.
Keza İlkan da öyle.
Barcelona deplasmanında yenilgi normal sayılır, ama bu oyun çok anormal. Her şeyi geçtim takımın ruhu yok. Zaten ruh olsa rakibi yüzde 70’le hücum ettirip 100 sayı yiyerek tarihe geçmezlerdi.
