Bir hafta önce Strasbourg’dan 91 sayı yiyen takım, bir hafta sonra Avrupa’nın en iyi hücum eden ekibi olan Real Madrid’i 66 sayıda tutabiliyor. Geceyle gündüz kadar farklı iki Fenerbahçe seyrettik bir hafta arayla. Birinde konsantre olmayan, rakibi küçümseyen, ikincisinde istediği zaman, mücadele ettiği zaman neler yapabileceğini gösteren bir Fenerbahçe… Daha önce de belirtmiştim. Bu takımın hedefe ulaşabilmesi için önceliği savunma olmalı. Zaten Udoh, Antiç, Kaliniç gibi transferler savunma sertliği için yapıldı. Hücum kapasiteleri sınırlı olan bu isimler, savunma yapmayınca Fenerbahçe sıradan bir takım havasına bürünebilir. Ama tam tersi olduğunda da son üç maçta 300’den fazla sayı atan Real Madrid gibi bol hücum silahı olan bir takımı 60’larda tutup kazanırlar.
Dün herkes görevini yaptı. Sloukas 6 asist yaptı, Udoh 3 blok. Ondan gelen 15 sayı çok değerliydi. Datome de 15 attı, Bobby 3 top çaldı. Barış’ın kenardan gelip yaptığı katkı çok değerliydi.
En önemlisi Real gibi değerli oyun kuruculara sahip bir takımı 18 top kaybına zorlamak, keskin şutörlerin kullandığı 28 üçlüğün 22’sini kaçırmalarını sağlamaktı.
Kaybedilen iki kolay gözüken maç sonrası gelen Real Madrid zaferi, takımın moral ve özgüven kazanması açısından da önemliydi.
Nasıl ki Strasbourg yenilgisi çok fazla birşey anlam ifade etmiyor, dün normal sezonda gelen bir Real Madrid galibiyetine de çok anlam yüklememek gerekli. Önemli olan onları Top 16’da, çeyrek finalde ya da Final-Four’da yenebilmek. Ama dünkü oyun Fenerbahçe’nin daha çok eksiği olmasına rağmen, potansiyelini sahaya yansıttığı zaman herkesi yenebileceğini gösterdi.
