Türkiye onu, ‘Atatürk Havalimanı’nda kalan basketbolcu’ olarak tanıdı. Şimdi İzmir’de huzurla yaşayan Mehmet, “Basketbolu özledim, burada bir saha olsa çok mutlu olurdum” dedi. Peki biz, erken teşhisle Mehmet’in durumunu yaşamayacak olan ‘aramızdaki Mehmetler’ için ne yapıyoruz?
KAPI açılıyor ve içeriye 2 metre boyunda bir dev adam giriyor… Onu, NBA ve EuroLeague’de forma giyip yaşıtı olan meslektaşlarından ayıran tek durum; cüssesinin içinde 5-6 yaşlarında bir çocuk taşıyor olması… Çok küçük yaşlardan itibaren ailesinde yaşadığı travmalar, ilerleyen yıllarda önce gittiği okullarda, sonra da Fenerbahçe, Beşiktaş ve Milli Takım'ı dahi sığdırdığı başarılı basketbol kariyerinde peşini bir türlü bırakmamış…
Mehmet Şanlı’dan bahsediyorum… Çevresel faktörlerin tetiklediği psikolojik sorunları sebebiyle NBA’e gitme hayalinin saplantıya dönüşmesi, onun soluğu önce sokaklarda, ardından da Atatürk Havalimanı’nda almasıyla sonuçlanmıştı. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı ile Türkiye Basketbol Federasyonu’nun çabalarıyla Mehmet, Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi’nde tedavi gördü.
Başka Mehmetler olmasın
TBF VE SEFERİHİSAR BELEDİYESİ ‘SAHA HAYALİNİ’ GERÇEKLEŞTİRECEK
Daha sonra 23 yaşındaki milli değerimiz; Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı İzmir İl Müdürlüğü’ne bağlı olan Seferihisar’daki Kumrular Konakları Bakım Merkezi’ne götürüldü. Yeni yuvasında, tebessümü bir an bile eksilmeyen Mehmet’le el sıkışıyoruz… Günlerinin nasıl geçtiğini sorduğumda, “Bazen İrfan Ağabey ile (Bakımından sorumlu olan İrfan Saraç) denize gidiyoruz. Arada alışveriş ve spora gidiyorum” diyor. Milli değerimizin, ağır engelli raporu aldığını öğrendiğimde ise omuzlarıma bir yük çöküyor…
Mehmet’e, “Burada eksik bir şeyin var mı?” diyorum. Cevabı şu oluyor; “Burada basketbol oynayamıyorum, o yüzden üzülüyorum. Basketbolu özledim, burada bir saha olsa çok mutlu olurdum.”
Bu diyalog sonrası da, TBF ve Seferihisar Belediyesi’nin Mehmet’in isteğine dair planları olduğunu öğreniyorum…
Başka Mehmetler olmasın
TEK SORU: TÜRKİYE’DE SPORCU PSİKOLOJİSİ NİÇİN ÖNEMSENMİYOR?
Kısa süre önce 81 ildeki okullara o bölgelerdeki firmalar ve belediyelerle basketbol sahaları yapmak adına, “Haydi Sahaya” projesini hayata geçiren Türkiye Basketbol Federasyonu, Seferihisar Belediyesi ile de bu konuda fikir alışverişinde bulunmuş. Yani yetkililer, Mehmet’in hayaline karşı kayıtsız kalmamış…
Bölgedeki gençlerin de basketbolla buluşup Kumrular Konakları’ndaki engelliler ile beraber spor yapması taslak hâlinde düşünülmüş… En can alıcı noktaya gelirsek… Altyapıda basketbol oynamış biri olarak soruyorum; Mehmet gibi küçükken içinde bulunduğu durumlar göz ardı edilen ve hatta fiziksel-psikolojik şiddete maruz kalan sporcu adaylarımız ile sporcularımız için ne yapıyoruz? Takımlarımızda psikolojik gözlem ve danışmanlık niçin zorunlu değil? Tek arzum; ‘Başka Mehmetlerimizin’ yaşamının böyle olmaması…
MEHMET ŞANLI’NIN PSiKOLOĞU PELiN ER, ÇARPICI BiR NOKTAYA DiKKAT ÇEKTi…
ERKEN TEŞHİS, BU DURUMA GELMEDEN KURTARABİLİRDİ
Psikolog Er, “Ailesinde, okulda ve basketbol oynarken ihmal edildiği, çok iyi davranılmadığı ve dış etkenlerin şu anki durumunu etkilediği aşikâr. Yaşadıklarından yola çıkılarak erken teşhis konulsa, şu an böyle olmayabilirdi” dedi.
Bakım merkezinin psikoloğu Pelin Er ile de Mehmet’in durumuna dair konuşuyoruz. Er, şunları söylüyor:
– Ailesinde, okulda ve basketbol oynarken ihmal edildiği, çok iyi davranılmadığı ve dış etkenlerin şu anki durumunu etkilediği aşikâr… Yaşadıklarından yola çıkılarak erken teşhis konulsa, durumu böyle olmayabilirdi. Dünyada durumu Mehmet’e benzeyen, ancak erken teşhis ve ilaç tedavisi ile normal yaşamını sürdüren çok insan var.
Kaynak: hurriyet
