Potanın Perileri tarih yazmaya devam ediyor. Turnuvada ilk 2 maçımızı kaybettik ama sonrasında 3 çok kritik maçı söke söke aldık.
Bir kadının eğer isterse neler yapabileceğini bütün Türkiye seyretti. İmkansız yoktu… Kocaman yürekler, inatçı duygular, korkusuz gözler, yorulmak bilmeyen bedenler vardı sahada… Cephede mermi taşıyan, kağnı çeken, evlatlarını savaşa gönderirken içinde fırtınalar kopmasına rağmen dimdik duran kadınlarımızın ruhları vardı sahada… Bir milletin yüzünü güldüren, ışığı olan, geleceği olan kadınlar… Enerjinizi, isteğinizi bizler ekran karşısında hissettik.
Sıralama için çok önemli olan Brezilya maçında sahada mucizeler yarattınız. 2 uzatmaya giden, sürekli ibrenin yön değiştirdiği her an sürpriz bir hamlenin yaşandığı sahada maçtan öte bir şov vardı…
Bu takım büyük işler yaptı. Kendi bileğinin hakkıyla… Oynayarak, hakederek… Bundan önceki turnuvalarda aldığı tüm dereceleri saha avantajı olmaksızın aldı. Şimdi belki de 2005'den bu yana devam eden bir dönemin tüm emeklerinin en prestijli şekilde taçlanacağı bir sonuca doğru yürüyoruz. Öyle olmasını canı gönülden diliyorum.
Gruptan 4. sırada çıkmadığımız takdirde çaprazdan gelecek diğer rakiplerin birbirinden çok farkı olmayacağını söylemiştim. Şimdi rakip İspanya! Gayet iyi tanıdığımız oyunculardan kurulu tecrübeli bir takım. Bizim sizlere olan inancımız tam. Sahada sadece kendiniz olun o bize yeter. Adım adım madalyaya yürüyoruz.
