David Robinson NBA kariyerine San Antonio formasıyla başlamıştı, aynı formayla son noktayı koydu. Tim Duncan NBA kariyerine San Antonio formasıyla başlamıştı, aynı formayla kariyerini noktalayacaktır. Sean Elliott da 12 yıllık NBA kariyerini Spurs formasıyla geçirdi. Spurs yönetimi daha doğrusu ailesi demek geliyor içimden, adam gibi adamsan, kendine iyi bakıyorsan, antrenmanlarda kaytarmıyorsan, diğer oyunculara örnek kişiliğe sahipsen ve çok da iyi oynuyorsan, seni ailenin içine dahil ediyor. Tim Duncan 34 yaşında ve ailenin içinde. O kadar içindeki, bu yaz Duncan basketbolu bırakmadan bir veya iki şampiyonluk daha kazansın diye Spurs hiç yapmadıkları bir şeyi yaptılar. Küçük bir pazar olmalarına rağmen, NBA’in aldığı parayı en çok hak etmeyen oyuncularından birisi olma yolunda hızla ilerleyen Richard Jefferson’ı takas ettiler. Takası gerçekleştirirken de kilit parçalardan hiç birinden vazgeçmediler. Son birkaç sezondur elde ettiği itibar ile durumu idare eden Jefferson, bu sezon da öyle yaptı. Tüm NBA’de oyuncuları en detaylı bir şekilde araştıran, ince eleyip sık dokuyan Spurs yönetimi bunun farkında değil miydi? Tabii ki farkındaydı. Belki son yıllardaki New Jersey ve son takımı Milwaukee’den daha iddialı bir takım Jefferson’ı eski günlerine döndürebilir diye düşündüler. Belki Spurs’un sisteminde çok önemli bir yer tutan, forvetin diplerden üçlük sokabilmesi ve bu alanda Jefferson’ın geçen sezon % 45.9 oranında başarı sağlaması onları yanılttı. Ama esas neydi biliyor musunuz?
Spurs yönetiminin Duncan’a olan bakış açıları. Duncan’ın kulübe, takıma ve şehre o kadar çok şey verdiğinin bilincinde, ona karşılığında bir şey, daha doğrusu bir yüzük daha kazanma şansını vermek istediler. Duncan’ın yaptıkları karşısında ezilmek istemediler. Bu parayla pulla ilgili bir şey değildi. Duncan tabii ki büyük paralar kazandı. Ancak onun yaptıklarının karşılığını parayla ödeyemezsin. Örnek insan, örnek sporcu, örnek komşu ve örnek San Antonio’lu olmanın ödülü ayrı bir şeydi. İşte Jefferson takasının ve bu sezon ödedikleri $ 4.5 milyon lüks vergisinin nedeni bu. Jefferson’dan daha iyi bir oyuncuyu, yine takımın önemli parçalarından birini elden çıkarmadan takas edebilecek durumları olsaydı ve bu takas daha fazla lüks vergisi ödeme anlamına gelseydi, yine yaparlardı. Bundan eminim.
2010-2011 sezonunda Jefferson $ 15milyon kazanacak. Bunun üçte birini hak eden bir performans sergiliyor. Ancak bu riski alarak Spurs, kendilerini 2010 yazının kaliteli ve geniş serbest süper yıldız piyasasında da devre dışı bıraktılar. Belki LeBron James, Dwyane Wade, Chris Bosh, Joe Johnson gibi yıldızların büyük pazarlar onlar için salary cap boşaltırken (New York, Chicago, New Jersey gibi) San Antonio gibi küçük bir pazar ile ilgilenmeyeceklerini düşündüler, ki haksız da sayılmazlar. Belki Jefferson’ın daha tempolu oynayan bir Spurs takımında Jason Kidd’li Nets günlerine geri dönüş yapacağını hayal ettiler. Ancak Jefferson’ın bu yıl play-off’larda çift hanelerde sayı ortalamasını yakalayamaması, onun bu kontrat ile alıcı bulamayacağını gösteriyor. Aynı şekilde Phoenix serisi de Spurs’un en az iki kaliteli oyuncuya daha ihtiyaçları olduğunu bas, bas bağrıyor. Suns yedekleri ikinci ve üçüncü maçlarda şov yaptı. Goran Dragiç’in üçüncü maçın son çeyreğindeki performansından sonra herkes Michael’ın Slovenyaca bir karşılığı olup, olmadığını öğrenmeye çalışıyor.
Dragiç demişken, gerçi oralara hiç gitmemek lazım, ama işte küçük pazarda büyük işler yapmaya çalıştığında buralara da değinmek lazım. San Antonio NBA’in en iyi draft eden takımlarından birisi. Avrupa liglerini ise en yakın takip eden ve bu liglerden seçtiği oyuncuların NBA’de kalıcı ve başarılı olmalarıyla ün yapmış bir kulüp. Gerçi bunda şu anda Oklahoma City Thunder’ın başında olan Sam Presti’nin çok büyük rolü vardı. Ama yine de Spurs’ün o zaman ki düzeninde Presti tavsiye ediyordu, R.C Buford ve Gregg Popovich son sözü söylüyordu ve kararı veriyordu. 2001 NBA Draftinde Spurs Tony Parker’ı seçtiğinden bu yana John Salmons, Luis Scola, Leandrinho Barbosa, Goran Dragic gibi oyuncuları draft ettiler, ancak hiç biri Spurs forması giymedi. Çünkü salary cap ve lüks vergisi gibi küçük pazarlara büyük baş ağrıları açan bazı detaylar vardı. Bu oyunculardan ikisinin (Barbosa ve Dragiç) başlarına ne işler açtıklarını hepimizden iyi biliyorlar. Kısacası Spurs 4-5 yıl boyunca draft adayı oyuncuları en iyi şekilde araştıran, bulan, draft eden ve başka takımlara gitmelerine göz yuman adeta bir scout görevi yaptı.
Ancak Duncan’ın eski Duncan olmaması, Jefferson ve hatta Antonio McDyess’ın hayal kırıklı performansları, sadece Duncan’ın değil üç yıl kontratı uzatılan Manu Ginobili’nin de eline geçebilecek fırsatların azalmaya başlaması (yani o da yaşlanmaya başladı) önümüzdeki sezon Spurs yönetiminin kaliteli ve genç (en azından antika değil) iki oyuncuyu mutlaka kadrosuna dahil etmesi gerektiğini gösteriyor. Yani bu ekip (Duncan, Ginobili ve Parker) kaleyi korudu ancak artık süvarilerin yetişmesi lazım. Süvarilerin birisi hazır. Caja Laboral forması giyiyor ve İspanya ACB Liginin en değerli oyuncusu. 2007 Draft’inde onu Spurs ilk turda (Her zaman olduğu gibi turun sonlarında) seçmişti. Tiago Splitter gelecek sene 25 yaşında olacak ve artık NBA’e hazır. ACB Liginde bile oynaması bundan sonra onun oyununun gelişmesine yardımcı olmayacaktır. Onun vakti geldi. ACB ve Euroleague tecrübesi var, son 2-3 yılda oyunu daha da olgunlaştı ve artık bundan sonra Avrupa’da geçireceği zaman onun için bir kayıptır.
Süvarilerin ikincisi ise görünen o ki NBA Draftinden gelecek. Bu yaz Spurs 20.inci sıradan seçecek. Belki birçok takım için burada seçmek cazip olmayabilir, ancak Spurs yönetimine 20.inci sıra lottery seçim hakkı gibi görünebilir. Bu sezon ilk beş başlayan George Hill’i 26.ıncı sırada bulmuşlardı. All-Star Tony Parker’ı 28.inci sırada. DeJuan Blair’i 37.inci sırada aldılar. Manu Ginobili’yi ise 58.inci sırada. Bilmiyorum anlatabildim mi? Spurs’un bu seçimi çok iyi kullanması gerekiyor, hatta belki de ikinci turdaki 19.uncu seçme haklarıyla birleştirip, biraz da tuzu biberi olarak çorbaya hepsi garanti olmayan bir iki kontrat katarak daha yukarılara çıkmaya çalışabilirler. Ancak Spurs ailesinin Duncan için hatta Ginobili için artık borazanı öttürmek vakti geldi. Geçen yılki gibi zar atmalarına da gerek yok. Spurs metoduyla, Spurs zekasıyla bu gerekli süvarileri getirebilirler. İki evladı arasında hiçbir ayırım yapmak istemeyen baba gibi, nasıl Amiral Robinson kariyerini bildiği tek formayı giyerek şampiyonlukla noktaladı, Spurs ailesi aynı şeyi Duncan içinde gerçekleştirmek arzusuyla yanıyor.
