Teoride tamam pratikte değil! / ÜMİT AVCI

Potanın Perileri, konsantrasyonun çok güç olduğu bir maç oynadı Mozambik ile. Rakibin hiçbir umudu kalmamışken, siz işinizi iki maçta bitirmiş ve liderliği garantilemişsiniz, olmaz ya, hadi oldu diyelim, o maçı kaybetseniz bile çeyrek finale en avantajlı şekilde yükselmişsiniz.
Dolayısıyla maç gibi değildi de idman yaptık diyelim Mozambik karşısında. Fransa ve Kanada maçlarının aksine daha tempolu oynama düşüncesi kendisini hissettirdi daha ilk dakikada. Ancak o düşüncenin başarıyla sahaya yansıtıldığını söylemek çok zordu Ankara Arena’da.
Maç sonunda top kaybı hanesindeki 21 rakamı hiç yakışmadı bu düzeyde bir takıma. Yani teoride doğruyu bulmuştuk ama pratikte yine yapamadık istediklerimizi sahada…
Coachtan koşun talimatını aldıktan sonra iş biraz da oyuncularda bitiyor. Bu kadar önemli isimlerin, hücumda biraz daha sonuca yönelik hamleler yapması gerekiyor. 16-17 saniye eveleyip-geveledikten sonra son 6-7 saniyede pozisyon aramak sonuç vermiyor.
Ancak başta da belirttiğim gibi bu bir idman maçı havasındaydı. Yine de sevindirici görüntüler vardı. Hızlanma düşüncesinin Işıl oyundayken daha başarıyla yapılması, Şaziye’nin keskin şutör kimliğini yeniden kazanması, Tuğçe Canıtez, Begüm Dalgalar gibi ilk iki gün süre bulamayan isimlerin göreve hazırız mesajı vererek, rotasyon konusunda kafamızı rahatlatması, takımın en genç ismi Tilbe’nin A Milli Takım formasıyla çıktığı ilk resmi maçta, heyecanı üzerinden attıktan sonra skora önemli katkı yapması, onun içten mutluluğuna bütün tribünlerin tanık olması, Mozambik maçının artılarıydı.
Bir sevindirici durum da maçın başından sonuna kadar aşırı sertliğe fazlasıyla prim tanıyan hakemlere rağmen önemli bir sakatlık olmadan, maçın tamamlanmasıydı.
İdman maçı dedik ama Ankaralı basketbolseverler bir kez daha hayranlığımızı kazandı. Mozambik maçında bile tribünleri dolduran ve Potanın Perileri’ni yalnız bırakmayan Başkent seyircisi İstanbul’a da örnek olmalı. Millilerimizi çeyrek finalden itibaren artık çok daha zor ve telafisi olmayan maçlar bekliyor, madalya istiyorsak, İstanbul’daki basketbolseverler de ellerini taşın altına koymalı.