Fenerbahçe BEKO, Monaco’ya uzayan Play-Off serisinin son maçında Fransız rakibini uzatmada yenerek Final-Four hedefini “tarihi” bir galibiyetle gerçeğe dönüştürdü.
Euroleague tarihinde düne kadar hiçbir takım, beşinci maça uzayan Play-Off serilerinde “evsahibi” avantajına sahip takımı elemeyi başaramamıştı… Deplasman takımları tam 18 kez bunu denemiş ancak ev sahipleri kendi sahasında oynamanın avantajını hep iyi değerlendirmişlerdi. Sarı-Lacivertliler, daha önce şampiyon olduğu 2017’de Panathinaikos’un saha avantajına sahip olduğu seride Yunan rakibini 3-0’la geçmişti. Ancak 5. maça sarkan seride bir ilke imza attı Kanarya… Monaco’yu rakip sahada uzatmada devirerek dev ligin tarihine adını altın harflerle yazdırdı. Fenerbahçe’den sadece 2 saat sonra bu kez Olympiakos, Barcelona’da Barcelona’yı mağlup ederek 3-2 ile eleyip aynı başarıyı aynı gece tekrarlayarak Final-Four’un yolunu tuttu.
Dünkü karşılaşmada oyun kalitesi, takımların üzerindeki büyük baskı nedeniyle tıpkı serinin 4. maçında olduğu gibi yine istenen seviyede değildi. Ancak mücadele anlamında iki takım da çıtayı çok yukarı koymuştu. Monaco’nun da hakkını vermeli; onlar da Final-Four için çok gayret ettiler. Ama iş dönüp dolaşıp “oyuna karakter koyma” kısmına gelince işte orada farkını gösterdi Kanarya!..
Bu seriyi müthiş oynayan Yunan guard Nick Calathes dün yine Fenerbahçe BEKO’nun “kazanmak için ihtiyacı olan her şeyi” verdi sahada… Tek kelime ile “muhteşem” oynadı Nick… At, avrat, Yunan guard diye boşuna dememişler!.. Tüm sezon boyunca, hem de öyle bir sezonki “gönderilecekler” listesinde ilk sırada iken, O’nun pozisyonundaki isimlerin arka arkaya gelen sakatlıklarıyla “mecburen” kadroda tutulan, başka bir oyuncu olsa bu durumda dibe vurup, “berbat” bir sezon geçirmesi normal karşılanacak olan ama aksine “küllerinden doğan” gerçek bir “kahraman” artık Calathes… Sezon boyunca gösterdiği yükselişle kariyerinin en parlak dönemlerinden kesitler sunan Yunan guard, dün de direksiyonda müthiş iş çıkardı. Hem saha içini mükemmel organize etti hem de Mike James gibi müthiş bir hücum silahıyla “kora kor” oynadı. Ellerin, ayakların titrediği, topun adeta “ateş topuna” döndüğü uzatma periyodunda ise başka bir boyuta geçti resmen!.. Fenerbahçe adına oyunun tıkandığı, üstünlüğün sürekli el değiştirdiği ev sahibinin Okobo, James ve Diallo ile “son kozunu” oynadığı son 2 dakikada, önce 43.49’da bulduğu müthiş üçlükle skora 77-77’lik eşitliği getirdi. 44.23’te Mike James’in basketi sonrası 44.42’de nefeslerin tutulduğu anda bir üçlük daha buldu Calathes… Ardından son hücumda potaya giden Okobo’nun elindeki topu çelen Papagiannis’in bu hamlesine o topa “balıklama” atlayarak Monaco’nun son hücumunu boşa çıkardı 35’lik delikanlı!.. Tam 38 dakika sahada kaldı!.. Maç boyunca kullandığı 13 atıştan sadece 2’sinde isabet bulabildi!.. Ama “kaderi belirleyen” final bölümünde belki O’nun yerindeki birçok oyuncunun bu kötü yüzde ile çembere bakmayacağı, herkesin elinin titrediği anlarda “buz gibi” kalmayı başarıp, kaldırıp hem de “arka arkaya” iki üçlüğü çemberden geçirip takımına Final-Four’un kapısını açtı.
Elbette sadece Calathes değildi dünkü galibiyetin sebebi… Ama büyük pay O’nundu…Monaco’nun boyalı alanı, Fenerbahçe’nin ise çizgi gerisini forse ettiği, iki takımın da farklı biçimde oyuna asıldığı maç boyunca Sarı-Lacivertli takımda süre alan herkes irili ufaklı katkı verdi. Tam 8 top kaybı yaptı ilk periyotta Sarı-Lacivertliler… Bu olağan dışı olumsuzluğa rağmen sadece 2 sayı gerideydi bu çeyrek sonunda… Motley, maç eksiği nedeniyle hazır olmasa da maça başladı, iyi de iş çıkardı. Ancak dünkü fiziksel oyunda çok fazla süre alması mantıklı olmazdı. Zaten Coach Jasikevicius da onu oyunun kırılma anlarında sahaya atmadı. Papagiannis ile kapattı maçın sonunu…
Monaco, maç boyunca kaçıp gitmeye, arayı açıp maçın sonuna “konforlu” bir şekilde girmeye çabaladı, durdu. Monaco coachu Sasha Obradovic de stres faktörü devreye girdiğinde deneyim açısından “eli ayağına dolaşmaya” meyilli tarafın kendi takımı olduğunun bilincindeydi.. Ama ne zaman farkı 7-8 sayı barajına çıkarsalar Ya Tarık, ya Sestina, bazen Wilbekin, bazen Guduric ve en kritik anlarda da Calathes devredeydi. 3 sayı isabeti olmadan geçilen ilk periyot sonrası 2. çeyrekte bu şekilde tam 6 üçlük üretti Kanarya… Her biri de boyalı alanda büyük üstünlük kuran Monaco’nun devreyi çift haneli farkla kapamasının önüne geçti.
Üçüncü periyotta bu kez iki takımın da çizgi gerisinden “düellosuna” şahit olduk… Wilbekin, Calathes, Nigel Hayes derken, rakibin 8-0’la 7 sayı öne fırladığı bölümde bu kez Tarık arka arkaya, 2’si üçlükten 8 sayı üreterek son periyoda Fenerbahçe’nin önde girmesini sağladı.
Son periyotta sahada daha “özgüvenli”, daha “bilinçli” olan taraf Fenerbahçe’ydi. Monaco, boyalı alanda Motiejunas’ın üretkenliğini bu periyotta Diallo, Loyd, Okobo ‘nun potaya giderek ürettiği sayılarla destekleyerek ayakta kalırken, 37.10’da Guduric’in üçlüğüyle son 2.50’ye 4 sayı (63-67) önde giren taraftı Kanarya… Ancak hücumda üst üste gelen 2 hata, James’in üçlüğü ve Okobo’nun penetresiyle karşılık bulunca Monaco son dakikaya girilirken yine öne geçmişti… 39.06’da Wilbekin’in 2 kişinin üzerinden bulduğu müthiş üçlüğe, 39.35’te Okobo karşılık verince uzatmaya gidilmişti. Sonrası malum; yukarıda Calathes’li bölümde o “efsane finişi” anlattık zaten…
Ve Fenerbahçe BEKO, tam 5 yıl aradan sonra “ait olduğu yere” Final-Four’a kalmayı başardı. Berlin biletini cebine koyan Sarı-Lacivertliler, kupaya sadece 2 maç uzaklıkta… Öncelikle bunun keyfini sürmeli tüm Fenerbahçeliler… Gururunu yaşamalı bu büyük başarının… Ama 2016’da, Berlin’de tarihinin ilk finalindeki “hakem faciasıyla” kupanın nasıl elinden alınıp, 21 sayı geriden gelip öne geçtiği maçta ne yapılıp edilip CSKA Moskova’ya “hediye” edildiğini unutmadan…
Berlin’in Fenerbahçe BEKO’ya bir kupa borcu var… Kimbilir, belki de bu güzel şehrin Sarı-Lacivertliler’e borcunu ödeme zamanı gelmiştir… Hazır ol Berlin; Fener geliyor!..
GÖKHAN TÜRE
