Çok yakıştı / GÖKHAN TÜRE

Pınar Karşıyaka, Fenerbahçe Ülker gibi Final-Four görmüş, kendisinden 10 kat fazla bütçe ile yola çıkmış bir rakibi 3-1'le safdışı bırakıp finale çıkarak çok ama çok anlamlı bir başarının altına imzasını attı.
Süper yıldızlara sahip değiller belki. Ama takım olmayı başarmış ve inanmış oyuncu grubuna, Dixon gibi bir lidere, müthiş bir taraftar kitlesine ve tabii geldiği günden beri Yeşil-Kırmızılı kulübün tarih sayfalarına sürekli yenilerini ekleyen coach Ufuk Sarıca'ya sahipler. Onlara gönülden tebrikler.
3. maçın ardından söylediğimiz bir cümleyi tekrarlayalım, yeter. Maçları geniş rotasyon kimde ise o değil, kazanmayı daha çok isteyen, bunun için mücadele eden oyuncu kalabalığı kimde fazla ise o kazanır!.. Dünkü oyun, bu tezin Karşıyaka adına görkemli, F.Bahçe için ise 'vahim' bir örneklemesiydi.
Kanarya cephesinde oyuncuların hepsi tamamen profesyonel! Ama ruhları açıkçası bu seriye göre çok 'amatör' kaçtı! Ne yazık ki rakipleri, forma değil sahaya konan emek, mücadele ve savaşımın kazandığı gerçeğini her birinin yüzlerine 'tokat' gibi vurdular. Obradovic gibi kariyerli bir coachun yüzünü uzun zamandır böylesine 'çaresiz' görmemiştim. Geçen yıl bir röportajında bana 'lider arıyorum' demişti. Görünen o ki sıkıntılı anlarda taşın altına elini koyup, takımı ayağa kaldıracak o lideri hala bulamamış. Final-Four oynamış bir takımın bu kadar kısa süre içinde böylesine 'dibe vurması' açıklanır gibi değil yazık!..