Son yazımın başlığı, ‘Kalpler Senle Bir Kez Daha’ idi…
Burada bir mesaj yatıyordu; 12 Dev Adam’a duyduğum, inanç, güven ve rahatlığın getirdiği…
Ne mi demek istiyordum; açayım…
Bu başlık, taaaa 12 Dev Adam efsanesinin doğduğu 2001 Avrupa Şampiyonası’na, A Milli Basketbol Takımız’ın tarihteki ilk gümüş madalyayı kazandığı Eurobasket’e, o şampiyonada dillere pelesenk olan Athena Grubu’nun ‘12 Dev Adam’ marşına dair bir ‘alıntı’ niteliğindeydi… Evet; sonu şampiyonlukla noktalanmamış olsa da 12 Dev Adam efsanesinin doğduğu ana işaret ediyordu bu marş…
24 yıl zarfında milyonlarca kez kulaklarımıza çalınsa, hatta 2010 Dünya Kupası’nda gelen Dünya ikinciliğinde ne kadar hafızalara kazınsa da, son bölümü hep ‘havada’ kalmıştı işte o marşın…
Ve artık, tam 24 yıl sonra işte o an, geldi, çattı. 12 Dev Adam efsanesi geri döndü ve Marş’ın son bölümünü gerçeğe dönüştürmeye, şimdiye dek hiç olmadığı kadar yakınız…
Riga’da, Eurobasket’i başından bu yana takip eden bir medya mensubu olarak elbette tüm bu anların keyfini, gururunu doyasıya yaşıyorum… Mutluyum ve gururluyum… Çünkü başından beri beni, belki de 37 yıllık meslek hayatımda belki de ilk kez ‘sırtına yaslanarak’ rahatça, keyifle izleme fırsatı verdi bu Milli Takım…
‘Acaba’ ile başlayan, soru işaretleriyle sonlanan cümleler yok olup gitti hafızamızdan… Gerçekten de Riga’da basketbol tarihini yeniden yazıyor bu çocuklar… Hiçbir zaman olmadığı kadar birbirine bağlı, hiç görülmediği kadar fedakar, hiç rastlamadığımız kadar paylaşan, kararlı, bilinçli, yetenekli, özgüvenli, korkusuz bir 12 Dev Adam’ı izliyoruz burada…
7’de 7 ile yola devam ederken, dün karşımızda bu kez Yunanistan vardı… Hani o yakın geçmişte Eurobasket’te madalyaya, elemelerde olimpiyatlara giderken bize hep çelme takan… En son 2010 Dünya Kupası’nda yenebilmiştik onları… 12 Dev Adam, 15 yıllık bekleyişin acısını dün unutulmaz bir galibiyetle çıkardı Devlerimiz… Sadece bizim için, onlar için de kolay kolay unutamayacakları ‘kabus’ gibi bir 40 dakikaydı.
Cedi oynayabilecek mi, Alperen yine takımı sırtlayacak mı, Giannis Antetokounmpo ne yapacak diye kafa yorarken Ercan Osmani çıktı vitrine… Üst üste 4 üçlükle Yunanistan’ın başına balyoz gibi indi daha ilk çeyrekte… Sadece hücumda estirdiği fırtınadan ibaret değildi Ercan’ın dünkü görkemli resitali… 6/8 üçlük isabetiyle 28 sayının altına imza atarken, 6 ribaund, 2 asist, 2 top çalma, 1 blokla 33 verimlilik puanına ulaştı Ercan… Ama bunun da ötesinde, rakibin NBA’li yıldızı Giannis Antetokounmpo’yu öylesine iyi savundu ki, Yunanistan’ın en önemli kozunu da devre dışı bıraktı. İşin özü, maçın kilidini hem hücumda hem de savunmada açan isimdi Ercan…
Takım savunması, yine olağanüstü seviyede yardımlaşma ile duvar kıvamındaydı. Bu detayda Yunanistan’ın zaaflarını çok iyi kullandı Ay-Yıldızlılar… Baskı ile rakibi maç boyunca tam 22 top kaybına zorladılar. Adeta potaya bakmakta zorlanan Komşu’nun çaresizliği, 18 farkla kapanan ilk yarının ardından üçüncü periyotta daha da derinleşti. Geri gelmek için yaptıkları her hamleye karşılık verdi Millilerimiz… Ve en önemlisi de hücumda son derece sabırlı biçimde topu çevirip, en doğru atışı buldu Ay-Yıldızlılar… 26 asistle de yine paylaşan bir takım olduklarını gösterdiler. Bu açıdan da kusursuz bir 40 dakika yaşattılar bize…
Cedi, sakatlığına rağmen büyük bir özveriyle sahadaydı dün… Larkin, takımı ihtiyaç duyduğunda devredeydi. MVP ödülü avcısı Alperen 15 sayı, 12 ribaund, 6 asistle triple double’ın kıyılarında geziniyordu. Furkan’ı, Şehmus’u, Kenan’ı, Adem’i, Sertaç’ı, Onuralp’i, Erkan’ı, Ömer’iyle yine hep bir bütündü, tek yürekti…
Sonuçta, baştan sona önde götürdükleri, Yunanistan’ı hiç yanlarına yaklaştırmadıkları olağanüstü ve tarihte eşine az rastlanır seviyede ‘ezici’ bir üstünlükle hak ettikleri finali buldular.
Coach Ergin Ataman ve yardımcıları yine ‘mükemmel’ bir maç planını kusursuzca uygulamaya koydular. Antetokounmpo’yu Ercan’la savunmaktan tutun da maçın her anına etki eden kısa savunması da Yunanistan’ı canından bezdirecek nitelikteydi. Kısa zamanda oluşturdukları mükemmel kimya onları eseri…
Milli Takım’ın bu noktaya gelmesine önayak olan, onlara mükemmel bir ortam sunan başta TBF Başkanı Hidayet Türkoğlu olmak üzere emeği geçen herkese gönülden teşekkürler…
Ama tabiii ki görevimiz henüz bitmedi… Geri dönen 12 Dev Adam efsanesinin misyonu da…
Ne diyordu marşın sonunda; ŞAMPİYON OLACAĞIZ!..
İşte o zaman geldi, çattı. Haydi hayırlısı. Yürüyelim Arkadaşlar!..
Gökhan Türe
Almanlardan hiç ses çıkmıyor. Bu durum beni geriyor biraz. Alman disiplini tehlike arzediyor.
Belli ki, yarı final maçını geride bırakmışlar sessiz sedasız bizim maça yoğunlaşıyorlar; bizi inceliyorlar.
Umarım biz de bir an önce yarınki finalin havasına gireriz. İnşallah Ergin Hocam takımı finale mental ve taktiksel olarak hazırlamaya başlamıştır.
Gönlümüz ve dualarımız sizlerle.