Fenerbahçe BEKO’nun, geçen haftaki Monaco maçında olduğu gibi ‘düşük enerji’ ile başladığı Paris Basketball maçında fabrika ayarlarına dönmesi son çeyreği buldu bu kez…
Sarı-Lacivertliler, 13 sayı geriye düştükleri ilk 30 dakika sonunda potasında 84 sayı görmüştü… Yediği sayı sezon ortalaması 80,7 olan bir takım için, maçın sonuna daha 10 dakika kalmışken böylesine ‘felaket’ bir savunma ile kazanmak imkansızdı. 15 dakikalık devre arasında yaratılamayan motivasyon için, 2 dakikalık çeyrek arası yetti de arttı bile…
Benche oturup, Saras’dan azar işitirken gözü skorborda takılan Fenerbahçeli oyuncular, durumun vahametinin farkına varıp tüm sezonun emeklerine mal olma ihtimali doğurabilecek o ‘muhtemel’ yenilginin önüne ‘duvar’ çekti adeta sahaya dönüşte!.. Sanki maç o anda başladı Kanarya için… Öyle ki, çeyreğin ilk 7 dakikasında tek saha içi isabet bulamadan, 2 kez çizgiye giderek 2 sayı üretebildi Fransız ekibi…
Guduric’e McCollum da eklenmişti hücumda… Sırp şutör, ABD’li guardla birlikte Paris savunmasının dengesini altüst ediyordu… Nigel Hayes Davis de üçlüyü tamamlamak için bir deneme yaptı çizgi gerisinden… Maçın 32. dakikası gelip çattığında yayın gerisinden 6’da 0 isabetteydi hala… Ama O’nu tanıyan herkes, ABD’li forvetin hiçbir zaman vazgeçmediğini, müthiş bir özgüvene sahip olduğunu ve şalteri açtığında neler yapabileceğini tecrübe etmişti yakın geçmişte… Ve durmadı, çekinmedi, topu potaya yollarken hiç eli titremedi 34.24’te Nigel Hayes’in… 35.19’da bir tane daha yolladı aynı bölgeden… Şalteri açmıştı artık!.. Sonra yine çizginin arkasından faulü aldı, 3’te 3’le devam etti atmaya… Bu arada takım savunmasının kıvamı Fenerbahçe normlarına çoktan gelmişti… 17-2 gibi müthiş bir seri ile Paris’i şoka sokmuş, tribünleri ayağa kaldırmıştı bile Sarı-Lacivertliler…
Fenerbahçe 91-88 önde iken, Paris son bir çırpınışla 8-0’lık ciddi bir reaksiyon verdi son 2 dakikaya girilirken… Guduric, Baldwin ve Tarık’ın uzak mesafeli müthiş üçlüğüyle 7-2’lik yanıt gecikmemiş, bitime 20 saniya kala skor 98-98’e gelmişti. Paris’in ele avuca sığmayan guardı TJ Shorts, maçın büyük bölümünde olduğu gibi ‘elini kolunu sallaya sallaya’ potaya gidip bitirince takımın sadece 2,5 saniya kala tekrar (98-100) öne geçirmiş, artık Kanarya için maçı kazanmak, küçük çaplı bir mucizeye kalmıştı… Topu kenardan oyuna sokarken plan, ‘en sıcak el’ McCollum’u bulmaktı elbet… Ama Paris savunması buna fırsat vermedi… Guduric, 5 saniye dolmak üzere iken boşa çıkan Nigel Hayes’i topla buluşturdu. Nigel Hayes de öne doğru bir adım atıp, Hifi’yi ekarte edip gönderdi üçlüğü çembere… Ve 6’da 0’la başladığı geceye 3’te 3’le noktayı mucizevi bir finalle koydu…
İşte Nigel Hayes Davis böyle bir oyuncu… 39 dakika dahi işler yolunda gitmese, hiç şu sokamasa da böyle bir son topu kullanmak O’nun uzmanlık alanı… Evet; bazen motive olması zor ve zaman alabiliyor… Bu, birçok büyük yıldız için de geçerli… Ama sonuçta bu ‘güvenilir el’ olmanın önünde bir engel değil… Tabii ki yeri gelir, bazen bu atışlar kaçabilir de… Ama Nigel Hayes ile birlikte McCollum, Guduric, Baldwin gibi ‘böyle anların adamlarına’ sahip olmak Fenerbahçe BEKO için hem övünç kaynağı hem de büyük kazanım…
Fenerbahçe BEKO, bundan önce defalarca son anda ‘canını yakan’ çok ama çok maç kaybetmişti… Ve böyle bir ‘mutlu sona’ çok da ihtiyacı vardı… Tabii ki izlemesi hiç de kolay değil… Ama sonu güzel olunca da keyfine doyum olmuyor…
Evet; artık Play-Off cepte… Hatta ilk 4 ve dolayısıyla Play-Off’ta saha avantajı da çok yakın… Fenerbahçe BEKO, şu ana kadarki performansı, sahadaki ağırlığı, deneyimli coach ve oyuncuları, taraftarları ve tabii artık bu seviyelerde fazlaca bulunmuş olmanın getirdiği ‘geleneğiyle’ Final-Four’u fazlasıyla hak ediyor… Fazlasıyla hak ettiği, bazen sakatlık, bazen hakkının yenmesi ve bazen de şanssızlıklarla en az 2-3 kez kaçan şampiyonluk da bu sezon neden olmasın? Ama tabii önce Play-Off’ta saha avantajını alıp, orayı aşıp, F4’e kalıp Abu Dhabi’yi görmeli…
