Kalpten gidiyorduk az kalsın ama Efes'te MVP çok… O ana kadar maçı Larkin ve Bryant getirdi belki ama noktayı kaybedilmesi halinde en çok eleştiriyi alacak oyuncu olan Miçiç koydu… Efes üst üste 3. kez finalde… 4 yıldır Avrupa basketbolunu domine ediyorlar. Bir yıl pandemi olmasa belki şu an 3. şampiyonluk peşinde koşacaklardı. Sezon çok inişli – çıkışlı geçti belki ama Ataman ve öğrencileri, yine ait oldukları yere geldiler. Bu çok özel bir takım. Belgrad'da 10 bin Olympiakos taraftarı vardı. Hücumun en önemli dişlilerinden Simon yoktu, Beaubois de yok gibiydi.. Dakikalar 34'ü gösterdiğinde Efes'e 20, Olympiakos'a sadece 10 faul çalınmıştı. Dunston 5'leyip kenara gelmişti.
Ama bu özel takım yine ortaya müthiş bir karakter koydu. Son 2 dakika içinde Larkin ve Miçiç hiç alışık olmadığımız şekilde 3 serbest atış kaçırmasa, maç son topa bile kalmazdı belki. Ama o ana kadar çok düşük yüzde ile oynayıp tercih hataları yapan Miçiç, 'Ben MVP'yim. O topu yine ben kullanırım' dedi. Mental olarak da çok güçlü olmak gerekli. Miçiç dahil takımdaki tüm oyuncularda Ataman'ın aşıladığı bu özgüven var. Sırp yıldız son saniyede o zor üçlüğü attı, tüm Türkiye'yi sevince boğdu. 10 bin Yunan taraftar ise şoktaydı… Maçın başında iki uzunu Fall ve Martin'le tam 17 sayı bulan Olympiakos skoru hep önde götürdü.
Efes ilk yarıda beklenen savunma konsantrasyonundan çok uzaktaydı. Kolay basketler yediler. Ama ikinci yarıdan itibaren Efes savunması normale döndü. Burada bir kahraman ortaya çıktı. Elijah Bryant, ilk 4 üçlüğün tamamında isabet bulup, Simon ve Beaubous'dan gelmesi gereken skor katkısını yapmayı başardı. Hal böyle olunca Miçiç ve Larkin üzerindeki savunma konsantrasyonu da azalmış oldu.
Kaynak: fanatik
