Fenerbahçe BEKO, çift maç haftasında İspanya’da aldığı iki ağır yenilginin ardından ASVEL’i farklı yenerek üzerindeki ölü toprağını attı.
Belki oyun kalitesi olarak değil ama sonuç olarak ‘tatmin edici’, en azından moral motivasyonu yukarı çekebilecek nitelikte önemli bir galibiyetti…
Elbette rakibin İstanbul’a sakatlıklar nedeniyle 10 oyuncu ile gelmesi, bunların sadece 8’inden faydalanabilmesi, zaten görece kadro olarak tam takımken dahi bu seviye için yeterli görülmeyen Fransız ekibine karşı özellikle oyunun başındaki ‘motivasyon eksikliği’ dikkat çekiciydi. 5,5 dakika sadece 2 saha içi isabet ve topu topu 6 sayı üretebildi Sarı-Lacivertliler… Ardından Boston JR, Melli ve Tarık’la üst üste gelen üçlüklerle yaratılan 11-0’lık seri, Fenerbahçe’nin, maçın sonuna kadar koruyacağı ‘konfor alanını’ yaratmasına olanak sağladı.
İkinci çeyrekte fark çift hanelere çıksa da vurup gidemedi Kanarya… Asvel’in hep takip mesafesinde kalmasına fırsat verdi. Traore ve Watson’la Fenerbahçe’nin kaçıp gitmesine izin vermediler. Açıkçası Sarı-Lacivertliler de seviyeyi yukarı çekmek yerine oyunu ‘ikinci viteste’ tutmayı tercih etti, her nedense… Sanki oyuncular, sezonun yoğunluğuna, maç trafiğine göre bir balans tutturma eğilimindeler… Horton-Tucker’ın da gününde olmaması, boyalı alandan üretimin yine sınırlı kalması olumsuz anlamda göze batan önemli detaylardı…
Önümüzde Münih’te İsrail temsilcileriyle üst üste oynayacakları iki maç öncesi Fenerbahçe BEKO’nun ‘rölantide’ geçtiği dünkü maçın, zorluk derecesi yüksek karşılaşmalarda ‘dikiş tutturmak’ için yeterli olmadığı, olmayacağı da en az dünkü galibiyet kadar netti. Sarı-Lacivertliler’in, puan cetvelinde yukarısı ile makasın açılmaması adına ivme kazanıp, bu galibiyeti seriye dönüştürmesi ciddi bir ihtiyaç… Dileriz beklenen çıkıç, Münih’teki maçlarla başlar…
GÖKHAN TÜRE
Pivot sorunu ve pota altı savunma-hücum sorunu devam ediyor. Koç bunu umursamaz görünüyor ama bu yıl geçen yıla benzemeyecek gibi duruyor. Bacott’un potansiyeli ve takıma katkısı umarım artar.