Büyük maçlarda kaderi küçük detaylar belirler…
Ne kadar az hata yaparsanız, kazanma ihtimalinizi de o kadar yukarı çekersiniz…
Dün Panathinaikos karşısında işin mücadele kısmında yine üst seviye bir Fenerbahçe BEKO vardı sahada… Ancak Sarı-Lacivertliler, adeta ‘kendini sınadı’ 40 dakikanın büyük bölümünde… Böylesine zor bir rakibe karşı, böylesine emek harcayıp da ‘basit hata’ adedini aşağıya çekmeyi başaramayınca tüm bu emeklerinizi ‘çöpe atmış’ oluyorsunuz…
Bir önceki Monaco mücadelesinde top kaybı hanesinde yine azımsanmayacak (16) bir rakam vardı… Ribaundlardaki 52-30’luk üstünlükle ‘örtülemişti’ Sarı-Lacivertliler bu kötü istatistiği… Ancak her maç aynı mucizevi hamleler yapıp, aynı ivmeyi yakalamak, maç kazanmak kolay değil… Hele de Panathinaikos gibi deneyimli, donanımlı ve ‘hataları cezalandırma konusunda’ belki de ligin en becerikli takımına karşı ’22 TOP KAYBI YAPARSANIZ’, bunu tolore etmek mümkün olmayabiliyor…
İşte dün de böyle bir geceydi Fenerbahçe BEKO için… 20-9’luk seri bulduğu, rakibini adeta ‘kroki’ vaziyete getirip yere sermeye yaklaştığı o üçüncü periyottaki müthiş çabasını son çeyrekte ‘hata üstüne hata’ yaparak resmen çöpe attı Sarı-Lacivertliler!.. 20-9’luk 3. periyotta bile 5 top kaybı vardı Kanarya’nın!..Top çalma/top kaybı rakamları Fenerbahçe cephesinde -16 (6/22) ile karşılık bulurken, PAO’da bu rakam (13/15) -2 ile karşılık buldu. Yani Yunan ekibi, Fenerbahçe’den tam 14 kez daha fazla topa sahip olma şansı yakaladı. Üstüne üstlük, çoğu ‘elden verilen’ bu top kayıplarıyla bulduğu geçiş hücumlarından üreterek maçı kazanma noktasına getirdi ve kazandı Panathinaikos… Kısacası bu farkı sadece olağanüstü savunma gayretiyle kapatmak her maçta mümkün olamıyor…
Dün, 7 sayı önde girilen son periyotta Panathinakos’a 31 sayı şansı tanımanın da, ilk 3 çeyrek yapılan 16 top kaybının yarattığı açığı kapatmanın yarattığı enerji kaybının payı büyüktü. Baldwin’in kırılma anlarında üst üste yaptığı basit top kayıpları ve üstüne de son bölümde aldığı sportmenlik dışı faul kabul edilebilir hatalar değildi. Ama oluyor işte… Üst üste büyük maç oynarken ‘yıpranmanın’ da artan hatalara yol açtığının altını çizmekte fayda var… Tabii Baldwin’i eleştirirken de haksızlık etmemeli… Saras’ın sahada 8 dakika tutmaya ‘dayanabildiği (!)’ Boston JR’ın da sezon ortasına gelirken hala düzene alışamamış olması ayrı bir sorun… O biraz devereye girebilse, biraz kıpırdansa Baldwin ve diğer kısaların da eli rahatlayacak… Ama görüldüğü kadarıyla olmuyor, ne yazık ki olmayacak gibi de duruyor…
Uzunlardan aldığı verimlilik açısından da dün Panathinaikos Faried, Hernangomez, Mitoglu ve Ömer’le fark yarattı. Jantunen’in yokluğu, Bacott’ın sınırlı katkısı göz önüne alındığında Birch ve Melli’nin üzerine bu ‘insanüstü yük’ daha nereye kadar binecek, onu da kestirmek zor…
6 maçlık galibiyet serisi dün sona erdi… Elbette sonuna kadar kaybetmeden ilerlemek böylesine zorlu bir serüvende mümkün değil… Kayıplar tabii ki olacak… Ancak maceranın sonunda ayakta kalabilmek önemli olan…
Sarı-Lacivertli takımın önünde arka arkaya 7 birbirinden zorlu maç daha var… Fenerbahçe yönetiminin, coach Jasikevicius ve oyuncularının her maç ‘şapkadan tavşan çıkarmasını’ beklemek yerine, bu anlamda takımın elini rahatlatacak hamle ya da hamleleri yapması gerekiyor… Hadi artık!
Gökhan Türe
