Anadolu Efes, Atina’da Panathinaikos’u ilk maçın tam aksi bir senaryo ile, bu kez ‘sonunu muhteşem oynayıp’ kazanarak seriye 1-1’lik eşitliği getirirken, saha avantajını da ele geçirdi.
Serinin ilk maçında Efes, son periyodun başına kadar momentumu elinde tutan taraf olmuştu. Ancak sezon içinde de bir çok defa çift haneli farktan geri geldiğine şahit olduğumuz Yunan ekibi, son periyotta yine müthiş seyirci desteğini de arkasına alarak Efes’i yakalayıp, öne geçip kazanmayı başarmıştı.
Efes’in dün ‘uyku modunda’ geçirdiği üç çeyrekte hem oyun kıvamı hem de oyuncuları vücut dili pek de ümit vaad etmiyordu kazanmak adına… Panathinaikos, zaman zaman çift haneli farkı bulsa ve hatta bunu 3. periyotta 15 sayı bandına taşısa da maçı söküp alacak hamleyi yapamamıştı bir türlü… 10 farkla kapanan 3. periyodun ardından ne olduysa o iki dakikalık arada oldu. Banchi’nin benchte yaptığı konuşma sonrası sahaya dönen Efesli oyuncular, kötü gidişe reaksiyonu ‘tam zamanında’ verip savunma kıvamını da yukarı çekince maçın seyri tamamen değişti. Zaten seri öncesinde de pota altında ‘avantajlı’ olduğunu düşündüğümüz Efes, bunu Poirier ile net şekilde yansıtıp, Dozier ve Larkin ile PAO’nun başına balyozu indirdi. Son periyoda kadar 50 sayı üreten Efes, 29-16’lık son çeyrekle OAKA’dan galibiyeti kaşla göz arasında söküp aldı. Aslında Yunan rakibinin en iyi yaptığı şeyi, son periyottaki o meşhur geri dönüş hikayelerinden birini bu kez rakibine yaşattı Efes… Ve bir ara 15 sayı geriye düştüğü maçı kazanarak son şampiyona işinin hiç de kolay olmadığını kanıtladı.
OAKA’da 15 sayıdan geri gelip kazanmak her babayiğidin harcı değil… Efes, bu açıdan da psikolojik eşiği aşmış oldu dün… Ve stresi de serinin favorisi olarak gösterilen Panathinaikos’un omuzlarına yıktı…
Artık bu saatten sonra seri her türlü sonuca açık… Panathinaikos, bu sezon deplasmanlarda – özellikle de Lessort’un olmadığı dönemde – kolay kolay maç kazanamıyor… Efes’in seyirci desteğini de arkasına alıp Panathinaikos’u eve eli boş yollama ihtimali çok da uzak değil… Elbette kolay da değil… Ancak Efes, sezon sonundaki 8 maçlık galibiyet serisi sonrası serinin 2. maçını OAKA’da hem de 15 sayı geriden gelip kazanarak bir başka kritik eşiği daha geride bıraktı. Yani artık ortada kırılgan, gel-gitleriyle saç baş yolduran, savunma zaafları can yakan Efes yok… Dolayısıyla F4 adına umutlanmak için çok sebep var…
2019 yılı sonrası Efes kadro derinliği oyuncu kapasitesi ve uzun süre beraber oynamanın getirdiği avantajlar ile bence Euroleague nin en iyi takımı son dönem biraz amatör yönetimler ile başarısız gibi görünsede gerçek bu yani hava girerse şampiyonluk bile gelebilir
2019 da 2.
2020 de lig 1. si
2021-22 şampiyon
23-24 ü zaten biliyorsunuz sabotaj olmasaydı gene F4 yapardı
Eline sağlık kardeşim… 40 yaşından genç kardeşlerim için sezon olarak yazalım 18/19 da 2. – 19/20 de Euroleague kompleksi nedeniyle iptal nedeniyle herkesin gönlünde şampiyon – 20/21 de ve 21/22 de herkesi yene yene şampiyon , Ataman’ın son döneminde sakatlık ve özellikle 2. Ve 3. Maçlarda daha bismillah demeden sonuca etki eden iki hakem hatası ( o yüzden şimdi ağlayanlara bakmayın diyorum) ve yönetim-Ataman ilişkisi kaynaklı hatalardan play-off dışı kalma…