Fenerbahçe BEKO, kıl payı elinden kaçırdığı onca galibiyetin ardından “kaybetse kimsenin tek söz edemeyeceği” bir maçı olağanüstü gayretle kazanıp, belki de ileride çok işine yarayabilecek bir koz geçirmiş oldu.
Evet; De Colo ve Vesely gibi hangi takıma koysanız “sınıf atlatacak” iki süper yıldızın yokluğunda Olympiakos mağlubiyeti “sürpriz” olmazdı. Ancak bu gerçeği kabullenmek yerine öylesine bir direnişle rakibinin karşısına çıktı ki Sarı-Lacivertliler, Yunan ekibi için göğüs germesi hiç de kolay değildi.
Hafta sonu Darüşşafaka karşısında 61 sayıda tıkanan, 27 top kaybı yapan Kanarya, bu kez kağıt üzerinde daha zor bir rakibe karşı 27’yi asist üretimiyle buldu. Bu da, özellikle ikinci yarıda “takımca paylaşımın” eriştiği boyutu işaret ediyordu.
“Arı gibi” çalıştılar dün Sarı-Lacivertli oyuncular… Hiç birinin sahaya koyduğu yürek, diğerinden aşağı değildi. Fakat Pierria Henry’nin çabası, mücadelesi, hırsı sadece basketbolcu değil, gerçekten de tüm genç sporcu adaylarına örnek olacak nitelikteydi. Belki O’nun yerinde başka bir oyuncu olsa, kariyerini riske etmez, bir gün önce yaşadığı sakatlık ve ağrılarını bahane edip sahaya çıkmazdı. Ama O, eksilen takımını daha da zor durumda bırakmamak adına fedakarlık yapıp, yürüyemeyecek hale gelene kadar sahada kalıp, “fedakarlık” konusunda belki de çoğu sporcunun uzak duracağı bu özveriyi gösterdi. İstatistiklere 11 sayı, 3 ribaund, 8 asist, 1 top çalma yansımış olsa da savunmaya verdiği enerji, geçiş oyunlarına yön verişi ve en önemlisi de sahadaki “karakterli” duruşuyla alkışı fazlasıyla hak etti Henry…
Kaptan Melih Mahmutoğlu, coach Djordjevic’in dün sahaya sürdüğü en son isimdi belki… Ama O da bunu hiç ama hiç dert etmeden, oyuna küsmeden elinden gelenin en iyisini yaptı 16 dakikada… Son periyotta rakibin son çırpınışlarını yolladığı füzelerle karşılıksız bıraktı.
De Colo yokken, Vesely yokken tam 6 oyuncu çift haneli skor buldu Fenerbahçe’de… Belki de bu sezon ilk kez 11 oyuncu birden iyi kötü skorun içindeydi… “Süper ikili” yokken 94 sayı bıraktı Olympiakos’un potasına Sarı-Lacivertliler… Bazen Pierre, bazen Booker, bazen Polonara, bazen de Guduric yön verdi skor üretimine… Metecan ve Şehmus’la birlikte dün İsmet Akpınar da belki skora değil ama mücadele ateşine benzin attı sahada kaldığı her dakika… Kısacası Fenerbahçe BEKO, zaman zaman iki süper yıldızı varken erişmekte zorlandığı seviyeye “yoklukta” ulaştı… Bu da sahip olduğu potansiyeli görmek adına güzel bir tecrübe oldu.
Fenerbahçe BEKO için “enerjisini savunmadan alan takım” tanımlamasının ne kadar yerinde olduğunu bir kez daha gördük… Tempo yavaşladığında, set düzeninde ne kadar aksıyorlarsa oyun süratlendiğinde de bir o kadar tehlikeli bir takım Sarı-Lacivertliler… İş, kalan maçlarda bunun bilincinde olmak, bir an olsun bu felsefeden uzaklaşmamakta…
