İki takım arasında, üçüncü çeyreğe yansıyan ve maçın da sonucunu tayin eden detay, Olympiakos coachu Bartzokas’ın hangi oyuncudan ne zaman ve ne kadar katkı alacağını çok iyi biliyor olmasıydı…
Fenerbahçe BEKO cephesinde hangi oyuncudan hangi zaman diliminde ne ölçüde verim alınacağı konusundaki “planlama zaafı”, Olympiakos cephesinde “net” bir karşılık bulunca, Sarı-Lacivertliler için yenilgi kaçınılmaz oldu.
Aslında oyunun başlangıcındaki strateji, Olympiakos’un ev sahibi ve favori olarak başlamasının getirdiği “gerginlik” ile karşılık bulunca Fenerbahçe için kazanma adına arzuladığı ortam da vücut bulmuştu ilk yarıda… Hayes-Davis ve Pierre’in ceza atışlarındaki isabetleri, boyalı alanda rakibe kurulan üretim ve ribaund üstünlüğü ile birlikte işler tam da istediği gibi gidiyordu Sarı-Lacivertliler’in… Ama ikinci çeyrekte, ilk periyotta sadece “1” ile sınırlı kalan “basit hata” adedi, 4 top kaybı ile “hortlayıp”, beraberinde uyuyan dev Vezenkov’un devreye girmesi ve son anda gelen Papanikolau üçlüğüyle ibre tersine döndü.
Üçüncü çeyrekte ya Fenerbahçe savunma direncini koruyup, maça hükmetmeyi sürdürecekti ya da Olympiakos, savunma sertliğini yukarı çekip, Fenerbahçe’yi hücumda hataya zorlayıp, maçı kaosa sürükleyecekti. Ne yazık ki ikincisi oldu… Yunan ekibi, aradığı jokeri Canaan ile buldu, ABD’li şutörün, neredeyse hepsi süre biterken bulduğu 5 üçlük + Vezenkov’un kritik sayılarıyla momentumu ele geçirdi. Farkın giderek açıldığı bu kaosta sakin kalmamız gerekirken, hücumda “aceleci” çözümlerle gidişatı değiştirmeye çalıştık… Bu da Olympiakos’un ekmeğine yağ sürdü… Üçüncü çeyrekte olan biten her şey, iki takım adına da tüm sezonun özeti gibiydi… Olympiakos, o kaos içinde mucizevi üçlüklerle fark yarattı. Üçüncü çeyrekte 5 üçlük bulan Canaan, son periyotta kenardaydı!.. Ama O’nun yerini McKissic aldı… Olympiakos bu kez McKissic’le çizgi gerisinden bulduğu isabetli atışlarla Fenerbahçe’ye gergi dönüş yolunu tıkadı… Fenerbahçe BEKO ise tıkanan hücumu açabilmek için çözüm üretmekte hep zorlandı… Bu anlamda aldığı 20 dakikalık sürede kullandığı 3 atışta isabet bulamayan Dorsey’nin savunmadaki gayretine karşın – hem de hücum tamamıyla tıkanmışken – 0 sayı ile hala sahada kalması normal değildi… Coach Itoudis, bu anlamda yeni bir arayışa ancak fark çift hanelere çıktıktan sonra girişti. Önce Melih’i denedi… O da 3’te 0’la gidişatı değiştiremediği gibi, son periyotta McKissic’in savunmasında rakibine 3 kez “boş” atış şansı tanıdı. Itoudis’in, bitime 4 dakika kala ve fark 15 sayıya tırmanmışken Edwards denemesi ise takımına ve kimyasına hala “yabancı” olduğunun göstergesiydi adeta… Edwards sahaya adım atar atmaz 6 sayılık katkı verdi; bunu 4 dakikada yaptı!..
Kısacası, takımını daha iyi tanıyan Bartzokas, tanıma evresini henüz aşamayan (!) Itoudis’e karşı bu sezon 3. kez çift haneli farkla üstünlük kurdu…
Fenerbahçe BEKO için serinin ikinci maçı bir nevi ya tamam ya devam karşılaşması olacak… Her şeyiyle hazır, oyun içindeki olumsuzluklara çare bulma adına hamle kabiliyeti daha fazla olan Olympiakos’a karşı ikinci maçta serinin 2-0’a gelmesi Sarı-Lacivertliler için işi içinden çıkılması çok güç bir konuma getirecek… Oyun planı olarak her türlü alternatifi hazır olan bir rakibe karşı “macera” arayışlarla da 2-0’ın ardından üst üste 3 maç birden kazanmak çok ama çok zor…
Savunmada dünkü gibi üçüncü çeyrekte rakibe kolay sayı şansı vermeden, çoğu basit top kaybı (14) adedini daha aşağıda tutarak ve en önemlisi de oyuncuların verim-süre ilişkisini daha mantıklı bir seviyeye çıkararak savaşımı 40 dakikaya çekmek elzem…
Serinin seyrini değiştirmek için hala yeterli kapasite ve şans var… Itoudis’ten 1-2 ufak dokunuş, savunmanın 30 değil 40 dakika aynı seviyede olması, takımın kaos anlarında biraz daha sakin kalmayı becerebilmesi çok şeyi değiştirebilir…
SAHA AVANTAJI ŞEHİR, SALON VE SEYİRCİ İLE SINIRLI KALMALI!
Dünkü oyuna dair Fenerbahçe BEKO cephesinin hatalarını, ders alması gereken yönlerini sıraladık… İkinci yarıda Olympiakos’un müthiş şut yüzdesi ile baş edebilmek çok da kolay değildi… Ancak işin bir de “ev sahibi avantajı!” boyutu var… Dün Motley ve Jekiri ile mücadelesi sırasında kolunu rakiplerinin beline sararak avantaj sağlayan Fall’a çalınmayan en az 2-3 hücum faul var… Yine son periyotta sürenin dolduğu “bariz” biçimde belli iken geçerli sayılan faul kararı başta olmak üzere en az 4-5 pozisyonda belirgin biçimde ev sahibi takımın kollandığını gördük… Futbolda, kendi ülkesinde 30-40 senedir göstere göstere “doğranan” Fenerbahçe için Euroleague’de de Final-Four arefesinde yine aynı kaderi yaşıyor olmak gerçekten üzüntü verici…
