Bundan çok değil, sadece dört hafta önce basketbol camiası düşecek takımlardan birinin Büyükçekmece olacağı konusunda neredeyse görüş birliği içindeydi. Kim Büyükçekmece'nin Anadolu Efes, Yalovaspor, Denizli, Beşiktaş karşısında 4 maçlık galibiyet serisi yakalayabileceğini tahmin edebilirdi ki? Şimdi karşımızda ligin bitmesine iki hafta kala gelecek sezon da BSL'de oynayacağını bildiğimiz bir Büyükçekmece var.
Koç Özhan Çıvgın'a tek soru sorduk. Bu süreci anlatır mısın? Ve Çıvgın anlattı…
* Sezon başında kimyamız fena değildi ama 2 numarada Phil Green'den sakatlıkların da etkisiyle istediğimiz verimi alamamaya başladık. Böyle olunca da Jordon Crawford'dan başka yaratıcı oyuncumuz kalmamış oldu. Hücumda yaşadığımız sıkıntı savunmaya da yansıdı ve yenilgiler arka arkaya geldi.
* Phil Green yerine aldığımız Ian miller da Yunanistan'dan çok iyi durumda gelmedi ve ilk başlarda fazla katkı sağlamadı. Onu adapte etmeye çalışırken 3 numaradan katkı alamadığımız Andrew White'ın yerine çembere giden oyuncu baktık ve Chris Clyburn'u aldık. Bu değişikliklerden sonra top paylaşımımız arttı, Enes'i de daha etkili olarak devreye sokmaya başladık.
* Aslında iki maçtan sonra ümitsizliğe kapılmıştım. Hatta Bursaspor ve Türk Telekom yenilgilerinin ardından bırakmayı da düşündüm. Hiç reaksiyon veremediğimiz Telekom maçından sonra ben ayrılmayı düşünürken ertesi gün yöneticilerle konuştuk, desteklerini hissettirdiler. Burası zaten benim kulübüm, alacağım karar kendimle ilgili olmaktan çok kulübün iyiliği içindir. Sonuçta "Düşsek de beraber düşeriz" deyip yolumuza devam ettik. Bu süreç içinde genel menajerimiz Cihan Mumcuoğulları ve staff da bana çok destek oldu.
* Takım içinde bazı operasyonlar yaptık, Deniz'i kullanmamayı planlayarak üç uzunla oynama riskini aldık. Sakatlıktan dönen Mehmet Alemdaroğlu, Mersin'den aldığımız ancak sakatlanan Yesukan Onar'dan da saha içinde, saha dışında çok yardımını gördük.
* Gaziantep maçını geri getirip kazanma noktasına getirmemiz bizim için kırılma anı oldu. Maçı kaybederken çok şeyler kazandık. Dönüşte havaalanında oyuncuların beraberliğini görünce stafftaki arkadaşlarıma "Galiba kurtaracağız." dedim.
* Efes galibiyeti ile takımın özgüveni yerine geldi, o maçtan sonra oyuncuların konsantrasyonu ile değil, rakibe hazırlanmakla uğraştık. En önemlisi oyuncuların birbirlerine inancı arttı.
* Bursaspor maçından sonra kendi içimizde bazı kararlar aldık ve oyuncular da buna saygı duydu. Bana pişmanlığımı sorsanız, bu operasyonu daha önce yapmamış olmak derdim.
* Crawford'a çok fazla yükleniyorduk. Ian Miller'ın toparlanmasıyla birlikte yaratıcılığımız istediğimiz düzeye geldi, top paylaşımımız arttı ve uzunlar da etkili olarak devreye girdi. Evan Bruinsma kendini buldu, Volodymr Herun'un süresini 20 dakikadan 30 dakikaya çıkarırken onu faulden ve yorgunluklardan koruyacak önlemler aldık.
* Efes maçındaki havamızı, isteğimizi, enerjimizi sonraki üç maçta da sürdürdük ve düştüğü düşünülen takımı ligde tuttuk.
* Bizim kulüpte çalışmak, yönetici olmak, antrenör olmak zordur ama antrenör olarak işini rahat yaparsın, işler kötü gittiğinde oyuncuları aşağılayacak yönetici bulamazsın. Bu da kulübün avantajıdır.
* Jordon Crawford'u alırken bazı yanlış bilgiler yüzünden tereddütlerim oluşmuştu oysa söylenenlerin tam tersine pozitif, winner, düzgün karakterli, antrenman kaçırmayan koç için ideal bir oyuncu.
* Ülkesindeki savaş Ukraynalı Herun'u ilk başlarda çok etkiledi. Annesi ve babası hala orada. Ancak bütün sıkıntılarına karşın inanılmaz bir motivasyonla katkısını artırdı.
* Kadir mental ve fiziksel olarak bize yardım eden bir parçamız. Enes çok yetenekli, iki sahada da etkili, hedefleri olan bir oyuncu. Daha sabırlı oynamaya başlayınca verimi yükseldi. Türk Basketbolu için büyük bir değer haline gelmesini bekliyorum.
* Son toplarda 4 mağlubiyet alamız çok moral bozucuydu. Herkese Ahmet Çakı'nın şu sözünü hatırlattım: Basketbol sizden alığını bir gün geri verir. Nitekim daha sonra 3 maçı son toplarda kazandık…
Kaynak: Basketfaul
