Fenerbahçe Doğuş'un yıldız isimlerinden Nikola Kalinic, ülkesinde verdiği röportajda tüm merak edilen soruları cevapladı. İşte röportajdan öne çıkanlar;
*Kimseyi kırmamak için verilen diplomatik cevapları sevmiyorum, hazırlanmaya başladık. Madalyaya ulaşmak için tüm gücümüzle savaşacağız. Yarı final-çeyrek-final-final etaplarını hedefliyoruz. Buraya geldiğimizde durumumuzu gördük, sakatlıklar, kötü günler olabiliyor. Litvanya’ya kaybettik. Şu anda Avrupa sıralamasında ikinci, dünya sıralamasında üçüncüyüz, bu kötü değil.
*Boban Marjanovic milli takıma geri döndüğü için mutluyum. Kendisi bize değişik seçenekler yaratıyordu. Marjanovic ile bir sezon beraber oynadım ve bu yaz yine çok iyi oynayacağını biliyorum. İnsanlar geçmişi kolay unutuyor.
*Milli takıma katılmayacağını açıklayan Nikola Jokic için bir şey demek istemiyorum. Onu ne yargılarım ne desteklerim, tam olarak bir yorumum yok. Bu onun kendi seçimi, bu yaz gelmedi belki başka zaman gelir.
*Milli takıma katılıp katılmamayı çok düşündüm, yalan söyleyemem. Sezon boyunca 80 maç yaptıktan, sayısız kere sakatlandıktan sonra düşünüyorsunuz. Sırtınızı, dizlerinizi, acılarınızı artık hissedemiyorsunuz ve kaybettiklerinizi biliyorsunuz. Tabii ki şöyle düşünebilirsiniz “Hadi ya, neden sağlığımı riske atayım ki? Hiçbir şey elde etmeyeceğim.” Bunu ben de düşündüm. Bizi eleştirenlere şunu sormak istiyorum; Kim her sene hayatından 2 ay harcayıp bunu yapar? 6 yıldır bunu yapıyorum, şikâyetim de yok. Kimsenin kazanmanı garanti edemeyeceği ödülleri kazanıyorsun, diğer milli takımların verdiği primlerin yanında küçük kalan primler alıyorsun. Şimdi buradan sormak istiyorum; Sırbistan’da kim kendi işinin dışında bir iş için, devleti için karşılıksız olarak her sene 2 ay çalışır? Bizi anlamalılar, bu iki ay sürecinde sizi sabah ve akşam sakatlayabilecek durumlar olduğunu bilmeliler. Çok sayıda oyuncumuz böyle sakatlandı yakınlarda, mesela Stefan Markovic. Bu sorunlar çok uzun zamandır böyle devam ediyor. Sen oyuncu olarak mesleğini, kariyerini…bir şey için riske ediyorsun. Tamam, evet büyük bir onur, büyük bir gurur. Ancak bir an durun ve diğer açıdan da olaya bakmaya çalışın.
*Sezon içerisinde bir şikâyet yazısı yazmıştım, insanlar beni anladığı için mutluyum. Çok şeyi değiştirebiliriz. İnsanlar bana şu yorumu da yapıyor; Milyonları, uçakları ve arabaları varken nasıl kendilerinde şikâyet etme hakkı buluyorlar? Evet, bunlar güzel şeyler ancak kendimizi kötü örneklerle değil iyi örneklerle kıyaslamalıyız. Oyuncuların bizden 10 kat fazla para aldığı ancak 5 kat daha iyi koşullarda mücadele ettiği NBA ile kıyaslama yapalım. Böylece kendi durumumuz açıkça ortaya çıkar.
*Kimse FIBA ve Euroleague arasında olanları tam olarak bilmiyor. Şunu düşünmeye çalışın; Kobe Bryant’a bir haftada oynadığı iki maç için farklı toplar veriyorsunuz. Sonucu ne olur? Sizin liginizden gider ve sizle asla tekrar iletişim kurmaz. Bu aklıma gelen en küçük ve basit örnekti. Daha büyük örnekler de var.
*Örneğin; takvim. Neredeyse NBA kadar maç oynuyoruz tüm kulvarları düşününce. Bizim takım 78 ya da 79 oynamış olmalı. Her anlamda inanılmaz yorucu, mentâl, fiziksel ve duygusal. Fakat NBA’den büyük bir farkı var, her maç sahada maksimumunuzu vermelisiniz. Neredeyse 1 ay boyunca rahat tempoda olan NBA’den çok farklı bir durum.
*Geçtiğimiz iki yıl bize çok şey öğretti. Finalde kaybedilen CSKA Moskova maçı bizi çok dağıtmıştı. Zeljko bize her gün maçı bir pozisyon, bir sıçrama ile kaybettiğimizi söyledi. Ona tüm yaptıkları için minnettarım. Takımca bizim daha iyi çalışmamızı sağladı ve geldiğimiz noktayı görüyorsunuz. Büyük bir yürekle oynuyoruz.
*Şikâyet ettiğim konular hakkında Bogdan ile çok konuştum, neler yapılabilir diye. Oyuncu birliği kurulması çözümü aslında çok zor. Çünkü her sene NBA ve Avrupa arasında inanılmaz bir sirkülasyon oluyor. Bir oyuncu ikinci sezonda aynı kıtada bile kalmıyor.
*Avrupa’da hakemlerin oyunculara karşı tutumları da pek iyi değil. Geçen sezon oynanan Anadolu Efes maçından örnek vereyim; hakeme bağırdım diye iki maç ceza aldım. Biliyorum, hakemlere bağırmam iyi bir davranış değil çünkü insanlar ve özellikle çocuklar beni izliyor. Sonra ceza aldım, itiraz etmedim ve cezamı çektim. Ancak bu kararın (bağırmama sebep olan) hatalı olduğunu kimse düşündü mü? Herkes pozisyonu ve benim haklı olduğumu açıkça gördü. Ev sahibi avantajı böyle işlememeli.
*Zeljko ile daha iyi ilişkilerim var. Çünkü bana güveniyor ve önceki kulüplerimden daha çok özgürlük veriyor. Takımdaki arkadaşlık da çok etkili. Geride olduğumuzda bile rakibin korktuğunu görmeyi seviyorum. Olympiacos’un korktuğunu söylemiyorum, ancak böyle üst düzey maçlarda oyuncu duyguları inanılmaz seviyelere gelir. Kişisel olarak ben her zaman önemli maçlarda ekstra 3-4 hareket yapmaya çalışıyorum.
*THY Euroleague’i kazanınca tüm takım taraftarların kalbinde büyük yer edindi. Taraftarların sosyal medya hesaplarımdan benle olan ilgisinden mutluyum. Onlara zaman zaman şaka yapmayı seviyorum. Türkiye dışından olan insanlar ülkedeki durumu ve Fenerbahçe’nin büyüklüğünü gerçekten anlayamıyor. Türkiye 80 milyon nüfusa sahip ve 20 milyonu Fenerbahçe taraftarı. Neredeyse Sırbistan nüfusunun 3-4 katı.
*Parkede şaka olmaz, herkes işini yapar. Sahada basketbol, maçlar ve maç detayları konuşulur. Saha dışında ise her şeyi konuşabilirsiniz. Zeljko saha dışında sosyalleşmeyi seven, arkadaşlığa ve ailesine önem veren biri. Bu yüzden takımca bazı organizasyonlar yaparız. Bu sayede herkesin mutlu olduğu sağlıklı bir atmosfer kurulur. Zeljko’nun yöntemi 9 kez sonuç vermiş, tesadüf olamaz.
*İnsanlar duruma yanlış bakıyor. Guduric çok iyi bir insan ve oyuncu ancak yeni Bogdan olmaya çalışmamalı. Onu henüz görmedim ancak görünce daha iyisini yapmak zorunda olduğunu söyleyeceğim. Bogdan’ın burada yaptıklarını hatırlayalım, Guduric gelip bir anda bunları yapamaz. Bogdan bile bunları bir anda yapmadı, çok çalıştı ve adım adım gelişti, hep üzerine koydu. Başarılı olacağına sonsuz inancım var.
*Guduric’in önce durumu anlayabilmesi lazım. Bir açıdan kolay, diğer açıdan zor olabilir. Zor; çünkü Avrupa şampiyonuna geldi. Burada hedefler hep şampiyonluk veya finaller, beklentiler hep yüksek. Rakipler sana karşı % 100 ile oynar. Kolay; çünkü Bogdan’da aynı yoldan geçti. O da bunu yapabilir. Sadece Zeljko’yu dinlesin, sadece beni dinlesin. Bogdan’ı iyi oyuncu yaptım, Guduric’i de yapabilirim hahahaha (gülüyor).
*Kulüpler açısından bakınca her şey kolay. Ancak insanlar bizim profesyonel olduğumuzu ve para için oynadığımızı anlamalılar. Toplamda neredeyse üst seviyede oynayabildiğimiz 10 yılımız var. NBA’de verilen ücretlerle Avrupa’da verilen ücretler belli. Paranın dışında vizyonlar da farklı. Euroleague her geçen sezon gelişiyor evet, şikayetçi olsam da her şey kötü diyemem. Fakat şu anda en iyi durumunda değil tabii ki. Birisi sana 5, diğeri sana 2 birim para önerirse (yaşam koşulları, bakış açılarını da işin içine katarak düşün) senin seçimin hangisi olur? Bu konuda Ekpe Udoh’un güzel bir tespiti var; NCAA takımları, bazı Euroleague takımlarından daha iyi.
*Fenerbahçe ile yeni sözleşmemden dolayı mutluyum. Yaptığımız her şey çok özeldi ve 3 sene daha burada kalma düşüncesi çok güzel.
*Teodosic ve Bogdan NBA’e gitti. Teo yeteneklerini orada da sergileyecek. Amerikalılar ona hayran kalacak. Jokic’in yaptıkları ortada, Teo ondan iki kat daha fazla etki bırakır. Bogdan ise NBA’de yer edinmek için savaşır. Belki hemen olmaz ancak yakın bir zamanda bunu başarır.
*İspanya Eurobasket 2017’nin ağır favorilerinden. Ekol olan Litvanya’da da öyle. Fransa bir geçiş döneminde ancak göz ardı edilemeyecek bir takım. Yunanistan iyi fakat bazı sorunları olduğunu düşünüyorum. Türkiye kendi ülkesinde taraftar desteğiyle iyi iş yapıyor. Şampiyonluk adayı 5-6 ülke olduğunu düşünüyorum.
Röportaj: Mozzartsport.com
Fotoğraflar: Branko Starcevic
Çeviri ve Düzenleme: Kenan Alpay / Basket Dergisi
