Çok başarılı bir Avrupa Basketbol Şampiyonası’nı geride bıraktık. 9’da 8 yaptık. Finalde ise maçı son iki topta kaybettik. Milli takımlar kendi branşında lokomotif olurlar. Bu yüzden basketbolumuzun büyük bir ivme kazandığını söyleyebiliriz.
İlk kez yurt dışında oynadığımız bir turnuvada kürsüye çıktık. Bu bizi çok ümitlendiriyor. Şimdi sayfayı çevirip önümüze bakmalıyız. Bu sonuç bizi tatmin etmemeli. Önemli olan bu seviyede kalmak. İlk önemli sınavımız bu kasım ayında oynamaya başlayacağımız Dünya Şampiyonası 1. tur elemeleri olacak. Grubumuzda Sırbistan, Bosna Hersek ve alt gruptan gelecek bir takım var. Bizde ise Alperen ve Adem, NBA maçları yüzünden kadroda olamayacak. Bu yüzden uzun oyuncu problemi yaşayabiliriz.
Federasyonun en önemli görevi elit sporcu sayısını arttırmak için projeler yapmak olmalı. 2001’de ülkemizdeki Avrupa Şampiyonası’nda 2. olmuştuk. Proje yapamadık ve sonraki 8 yıl çeyrek finali göremedik. Çözüm ise mutlaka yerel liglerimizi güçlendirmekten geçiyor. Burada medya ve basketbol kamuoyuna büyük iş düşüyor. Kulüplerin üstüne baskı kurarak Türk oyuncuların süre ve sorumluluk almalarını sağlamalıyız. Eğer üst düzey yerli oyuncu sayısını artırabilirsek rekabet doğar ve oyuncular gelişir.
Aslında iş şimdi başlıyor. Büyük bir şantiye kurmamız gerekiyor. Kulüpler Türk oyuncu sayısının azlığından ve dolayısıyla mali yük getirdiğinden şikâyet ediyor. Türk oyuncu sayısını artırabilirsek bu sorunu çözebiliriz. Bu Milli Takım bizi 4-5 sene götürür diye düşünürsek büyük hata yapmış oluruz.
Daha önce de değindiğim gibi kimyası çok iyi bir takımımız var. Burada en büyük pay tabii ki koç Ergin Ataman ve teknik kadronundur. Ama bu kimya çeşitli sebeplerden dolayı; örneğin oyunun bir parçası olan sakatlıklardan bozulabilir. Buna hazır olmalıyız.
Federasyon açısından gördüğüm en büyük eksik iletişim sorunu. Bundan sonra kamuoyunun beklentileri yüksek olacak. Hidayet Türkoğlu ve ekibi, kapalı kapıları açarak daha paylaşımcı daha şeffaf bir iletişim ekibi oluşturmalı. Basketbolu daha ileriye götürmek ve tekrar ülkemizin ikinci sporu yapmak için şartlar bu büyük başarıyla beraber oluştu. Maçlar bitti. Şimdi top federasyonda!
Cumhuriyet, Erman Kunter
Necip Abi için yazmıştım buraya da uygun… Ülkemizde elbette ikincilik ile yetinen zihniyetler var… Ancak 40 yaşından genç kardeşlerim buna razı olamaz.Amma velakin önümüzdeki bir Dünya Şampiyonası var orda madalya vs hikaye Olimpiyatlara katılım tek hedef olmalı… Çünkü bu oyuncu grubunun hakettiği yer orası… Ancak top federasyon da ; 1- Larkin’in yaşı belli devşirme olarak devam edecek mi?!?! 2-Bu turnuva da özellikle Finalde çok aradığımız Furkan nasıl bir kariyer planlaması yapacak?!?! (Sistem aynı olacaksa keşke Paris’e gitse para vs demeden yada süre alacağı Gs-Bjk) 3-Yabanci sınırı sorunu ve bağğğzi kulüp başkanlarının kulüp fetişizmi nasıl çözülecek!!! 4- Sinan Güler gibi eli ayağı düzgün tek Euroleague oyuncumuz Sertaç en tecrübeli döneminde Benchte mi çürüyecek!?! 5-Gençlerimizi Kolejlere kaptırmaya devam mı edeceğiz?! 6-Federasyon artık biraz Türk Milli takımını düşünmeli… Ekleme; 7- Biberoviç işi çözülmeli…
Bu turnuvada 7,5 kişi oynadık. Şansımıza bir sakatlık olmadı. Ama bu hep böyle gidecek demek değil. Şimdi liglerde başlayacak, dolayısıyla bu riskte artacak.koçun dediği gibi şimdiden kasım ayına hazırlanılmalı. Bu şampiyonada kenarda oturan oyunculara beraber oynama alışkanlığı kazandırmalıyız. Keza geleceklerede.avrupa ikinciliği iyi bir ( birincilk bence son yılların en iyi kadrosuna rağmen dar rotasyon ısrarıyla kaçmıştır) sonuçtur ama bunu bu periyotta çok büyük başarı gibi gösterip hamaset yapmakta bizi ilerde büyük hayal kırıklığına götürmesin.