İKRAMLARIN en can yakanı bu oldu herhalde. Bu turnuvada cömertliği nam saldı Milliler’in. Kendi hatalarından kazanabileceği noktada bolca maçı elinin tersiyle itmişti Ay-yıldızlılar. Ancak bu defa kendimizi aştık. Üçlüklerde yine süründük. 3/17’de kaldık. Ama sadece serbest atışlarda -gözümüz yükseklerde değil ama- biraz evrensel normlara yaklaşsak 1 sayıyla biten maçın sonucu farklı olacaktı. 29 serbest atışın 13’ü kaçtı.
SIRBİSTAN’IN da üst üste 3 yenilgi ile çok kırılgan olduğu maç öncesi biliniyordu. Savunmada özellikle boyalı alan savunmasında çok sorun yaşadıklarını ise son 3 maçta ortalama 90 yiyerek göstermişlerdi. Bizim sorunlu hücumumuz ile onların sorunlu savunması arasındaki düello galibi belirleyecekti.
İLK 15 dakikada Teodosiç oyuna bireysel olarak damga vurdu ve Sırbistan Türkiye’yi ikiye katladı: 29-15. Bu ana kadar Milliler takım halinde 15 sayı, 7 ribaunt, 2 asist yaparken, Teodosiç tek başına 14 sayı, 5 ribaunt, 2 asist üretti. Koç Orhun Ene bu 15 dakikada sahadaki görüntüyü değiştirmek için oyun kurucusuz beşi de çift oyun kuruculuyu da her şeyi denedi. Sahada psikolojik olarak yenilmiş gibi görünürken bir tek kıvılcım oyunu değiştirdi. Turnuvada çok kötü bir şut performansı ile oynayan Kerem Tunçeri üst üste 2 üçlük buldu ve silkindik. Ve fark ettik ki Sırbistan sadece tek dişi kalmış bir canavar. Ve o dişle bir kez ısırmışlar ama fazla da canımızı yakamamışlardı.
DOKUNAMADIK!
MİLLİLER ne zaman boyalı alana girse olumlu bir şeyler buldu. Farkı eritti, oyunu kontrolüne aldı ama işte hücumda sadece içerden üreterek ancak belli bir skor bulunuyor. Üç sayı ve serbest atış çizgilerinin gerisinden karavana attıkça bir yere kadar skor mümkün. Bu sırada Sırplar Tepiç ve Savanoviç ekstradan ne üretirse ona talim ederek önde kaldı.
BU defa bir başka sorunumuz maç sonunu bile iyi oynadık sayabiliriz. 1 dakika kala 5 sayı gerideyken iki basket bulduk. Hiç yemedik. Son topu da kazandık. Ama önce Ömer Onan’la arkasından Ersan’la maç kazandıracak atışta son adımı atamadık. Dağılmaya hazır Sırbistan’ı, durduğu yerde sallanan rakibi yere indirecek darbeyi bir türlü vuramadık. Tüm turnuva da derdimiz bu değil miydi zaten. Durdurup vuramamak. Bu defa en acısı oldu. Çünkü bırakın vurmayı dokunsak yıkılacaklardı. Dokunamadık…
Çizgi fobisi
DÜNYA standartlarında üç sayılık atışlar için başarı kriteri %35-40 aralığında. 40’ın üstünde atıldığı zaman başarılı 35 altında kalındığı zaman başarısız olarak addediliyor takımlar. Serbest atışlar için ise iki katı rakamlar geçerli yani %70-80 aralığı. Dün Sırbistan önünde %18 üç sayı, %55 serbest atış kullandık. Felaket bile yeterli değil bu rakamları basketbol penceresinden tanımlamak için.
Turnuva geneline bakınca 8 maçtaki rakamlarımız da içler acısı. %27.5 üç sayı, %64.5 serbest atış. Elbette bu rakamların oyuncu özgüvenine, maç temposuna, rakip savunmaların aldığı risklere yaptığı yan etkiler de cabası.
