Erman Kunter, Necmi Ton’u yazdı: Yıllar önce bir yaz günü

Ortaokul öğrencisi olmalıyım. Maltepe’de yazlığa gittik. Yan taraftaki bahçede top oynuyoruz. Sıska, çelimsiz bir çocuğum o vakitler, incecik kollarımla topu potaya yetiştirmekte bile güçlük çekiyorum. Bir ağabey gördü bizi, yanımıza geldi. Topu doğru tutmayı, yere vurmayı, düzgün bir stille şut atmayı gösterdi. Biz top oynamaya gitmiştik, o bize basketbol oynamayı anlattı. Ayrılırken bana “Sende iş var. Düzenli antrenman yapan bir yerde çalışmalısın. Gümüşsuyu’nda İTÜ’nün basketbol okulu var, oraya git” dedi.
Sonradan öğrendim; Necmi Ton’muş adı, Beşiktaş’ta oynuyormuş.
Necmi ağabeyin o tavsiyesiyle yıllar sürecek ve hayatımın yörüngesini çizecek uzun bir yolculuğa adım atacağımı nereden bilebilirdim?
Döneminin önde gelen sporcularından biriydi Necmi Ton; kısa boyuna karşın çok iyi bir savunmacıydı. Meşhur Sovyetler Birliği takımının olimpiyat şampiyonu unvanıyla geldiği 1973 Avrupa Şampiyonasında, onların yıldızı Sergei Belov’u tutmuştu mesela… Hiç geri adım atmadan.
Antrenörlüğe geçtikten sonra bu özelliğini öğrencilerine de aktarmaya çalıştı. Bursa’nın öncü ve büyük markası Tofaş’la rekabete giren Oyak Renault’nun altyapısında yıllarca ter döktü, sayısız oyuncuya emek verdi. Yaşadığı kentin spor yaşamına katkısını sözcüklere sığdırmak zor.
Necmi ağabeyle hiç aynı formayı giyemedik. Onun çalıştırdığı bir takımda oynamak da kısmet olmadı. Ama hayatlarımızın birbirine dokunduğu o yaz gününü hiç unutmadım. Onun sayesinde çocuk oyunlarından vazgeçip, basketbol sahasına ürkek ama ciddi bir adım attım.
Perşembe günü Necmi ağabeyi sonsuzluğa uğurluyoruz. Mekânı cennet olsun.