Anadolu Efes, saha avantajını Milano’da ele geçirdiği seride Armani’yi İstanbul’daki ilk maçta son 5 dakikadaki 16-2’lik seriyle yenerek seride 2-1 öne geçti ve Final-Four yolunda çok önemli bir adım daha attı.
Efes’in F4’e giden yolda en büyük şansı, neredeyse tüm sezon “sorunlu” olduğu savunmada kendisine sınıf atlatabilme kabiliyeti olan bir rakiple karşılaşıyor olması… Eğer Efes bu seriyi geçer de – ki artık sadece bir adım uzakta – Final-Four’a kalırsa, bu seriden edindiği kazanım, Belgrad’da da en büyük artısı olacak.
Serinin ikinci maçını bir kenara koyacak olursak Anadolu Efes, ilk maçta ve dünkü karşılaşmanın son 5 dakikalık diliminde eriştiği savunma direnciyle bu sezon ilk kez, tıpkı geçen sezon kendisine şampiyonluk yolunu açan seviyeye ulaştı. Efes’in hücum çeşitliliği ve üretimi konusunda zaten Avrupa’da “parmakla gösterilecek” bir takım olduğu ortada… Ancak bu seviyede savunmadan bağımsız sadece hücum potansiyeliyle yukarı tırmanmak mümkün değil…
Bu bakımdan Euroleague’in bu sezon potasında en az sayı gören ekibi ile F4 için yarışıyor olmak hem zor hem de yola devam ettiğinde kendisine artı değer katacak önemli bir detay… Tabii bu noktada, rakibin Melli ve Delaney gibi neredeyse tüm sezon ana rotasyonda ciddi sorumluluk almış isimlerinin bu seride devre dışı kalmış olmaları da ayrı bir şans elbette…
Dünkü maça dönecek olursak Efes, birkaç kez maçı çift haneli farka taşımış olsa da, tıpkı serinin ikinci maçında olduğu gibi eksilmiş olsa da savunma direnci açısından standartlarını koruyan rakibine karşı sıkıntı yaşadı. Bocaladığı sürede Efes’i ayakta tutan şey ise hücumda aksarken, savunmada pes etmemesiydi. Ve “kılıçların çekildiği” kazanmak adına risklerin alındığı son 5 dakikalık dilimde hücumdaki farkını sahaya yansıttı Lacivert-Beyazlılar… 63-61 geride girdiği son bölümde “Ferrari moduna geçip” Larkin’den 8, Micic’ten 3, Moerman ve Pleiss’tan da 5 sayı çıkarıp, bunun da ötesinde rakibine sadece 2 sayı izni verip, seriyi 2-1’e taşıdılar.
Yıldızların farkı, bu seviyede ancak ve ancak sahaya savunma direncini gerektiği seviyede koyuyorsanız açığa çıkabiliyor… Efes dün bunu yaptı… Yarın da daha coşkulu biçimde, ele geçirdiği saha avantajını da yine seyircisiyle bütünleşerek, onlardan aldıkları enerjiyi de mücadele düzeyi ile harmanlayarak hedefe ulaşacaklarından kuşkumuz yok…
Tabii ki henüz F4’ü konuşmak, oradaki senaryoları değerlendirmek için erken… Ancak ufukta görünen Barcelona-Real Madrid yarı finali ve bu eşleşmeden çıkacak takımın “yıpranmışlık seviyesi” de kupayı üst üste ikinci kez müzeye taşımak için önemli bir “ayrıntı” olabilir…
